περίεργος
Greek
Etymology
From Ancient Greek περίεργος (períergos).
Adjective
περίεργος • (períergos) m (feminine περίεργη, neuter περίεργο)
- curious (eager to learn; inquisitive)
- strange, peculiar, curious
Declension
declension of περίεργος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | περίεργος | περίεργη | περίεργο | περίεργοι | περίεργες | περίεργα |
| genitive | περίεργου | περίεργης | περίεργου | περίεργων | περίεργων | περίεργων |
| accusative | περίεργο | περίεργη | περίεργο | περίεργους | περίεργες | περίεργα |
| vocative | περίεργε | περίεργη | περίεργο | περίεργοι | περίεργες | περίεργα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο περίεργος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο περίεργος (o pio períergos), etc.) | |||||
Related terms
- see: περιέργεια f (periérgeia)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.