πεισμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of πείθομαι (peíthomai), passive voice of πείθω (peítho, “I persuade”).

Alternative forms

Pronunciation
  • IPA(key): /piˈzmenos/
  • Hyphenation: πει‧σμέ‧νος

Participle

πεισμένος • (peisménos) m (feminine πεισμένη, neuter πεισμένο)

  1. convinced, persuaded
    Είναι πεισμένη ότι θα την παντρευτεί. Εγώ όμως είμαι απολύτως πεπεισμένη ότι είναι ψεύτης.
    Eínai peisméni óti tha tin pantrefteí. Egó ómos eímai apolýtos pepeisméni óti eínai pséftis.
    She is induced to belive that he will marry her. But I am absolutely convinced that he is a liar.

Declension
declension of πεισμένος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative πεισμένος πεισμένη πεισμένο πεισμένοι πεισμένες πεισμένα
genitive πεισμένου πεισμένης πεισμένου πεισμένων πεισμένων πεισμένων
accusative πεισμένο πεισμένη πεισμένο πεισμένους πεισμένες πεισμένα
vocative πεισμένε πεισμένη πεισμένο πεισμένοι πεισμένες πεισμένα
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.