πειρατής

Greek

Noun

πειρατής • (peiratís) m (plural πειρατές, feminine πειρατίνα)

  1. pirate, sea robber
    Πειρατές του Αιγαίου (Pirates of the Aegean Sea)
  2. (figuratively) copier of copyright materials

Declension
declension of πειρατής
singular plural
nominative πειρατής • πειρατές •
genitive πειρατή • πειρατών •
accusative πειρατή • πειρατές •
vocative πειρατή • πειρατές •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.