πατριαρχικός

Ancient Greek

Etymology

πᾰτρῐᾰ́ρχης (patriárkhēs) +‎ -ῐκός (-ikós)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.tri.ar.kʰi.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.tri.ar.kʰiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.tri.ar.xiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.tri.ar.çiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.tri.ar.çiˈkos/

Adjective

πᾰτρῐᾰρχῐκός • (patriarkhikós) m (feminine πᾰτρῐᾰρχῐκή, neuter πᾰτρῐᾰρχῐκόν); first/second declension

(Christianity) patriarchal, patriarchic (of or belonging to a patriarch)
- 482 CE – 565 CE, Justinian, New Constitutions 7.Praef..1
- 534 CE, Codex Justinianus 1.5.12.22

Declension

First and second declension of πᾰτρῐᾰρχῐκός; πᾰτρῐᾰρχῐκή; πᾰτρῐᾰρχῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πᾰτρῐᾰρχῐκός patriarkhikós	πᾰτρῐᾰρχῐκή patriarkhikḗ	πᾰτρῐᾰρχῐκόν patriarkhikón	πᾰτρῐᾰρχῐκώ patriarkhikṓ	πᾰτρῐᾰρχῐκᾱ́ patriarkhikā́	πᾰτρῐᾰρχῐκώ patriarkhikṓ	πᾰτρῐᾰρχῐκοί patriarkhikoí	πᾰτρῐᾰρχῐκαί patriarkhikaí	πᾰτρῐᾰρχῐκᾰ́ patriarkhiká
Genitive	πᾰτρῐᾰρχῐκοῦ patriarkhikoû	πᾰτρῐᾰρχῐκῆς patriarkhikês	πᾰτρῐᾰρχῐκοῦ patriarkhikoû	πᾰτρῐᾰρχῐκοῖν patriarkhikoîn	πᾰτρῐᾰρχῐκαῖν patriarkhikaîn	πᾰτρῐᾰρχῐκοῖν patriarkhikoîn	πᾰτρῐᾰρχῐκῶν patriarkhikôn	πᾰτρῐᾰρχῐκῶν patriarkhikôn	πᾰτρῐᾰρχῐκῶν patriarkhikôn
Dative	πᾰτρῐᾰρχῐκῷ patriarkhikôi	πᾰτρῐᾰρχῐκῇ patriarkhikêi	πᾰτρῐᾰρχῐκῷ patriarkhikôi	πᾰτρῐᾰρχῐκοῖν patriarkhikoîn	πᾰτρῐᾰρχῐκαῖν patriarkhikaîn	πᾰτρῐᾰρχῐκοῖν patriarkhikoîn	πᾰτρῐᾰρχῐκοῖς patriarkhikoîs	πᾰτρῐᾰρχῐκαῖς patriarkhikaîs	πᾰτρῐᾰρχῐκοῖς patriarkhikoîs
Accusative	πᾰτρῐᾰρχῐκόν patriarkhikón	πᾰτρῐᾰρχῐκήν patriarkhikḗn	πᾰτρῐᾰρχῐκόν patriarkhikón	πᾰτρῐᾰρχῐκώ patriarkhikṓ	πᾰτρῐᾰρχῐκᾱ́ patriarkhikā́	πᾰτρῐᾰρχῐκώ patriarkhikṓ	πᾰτρῐᾰρχῐκούς patriarkhikoús	πᾰτρῐᾰρχῐκᾱ́ς patriarkhikā́s	πᾰτρῐᾰρχῐκᾰ́ patriarkhiká
Vocative	πᾰτρῐᾰρχῐκέ patriarkhiké	πᾰτρῐᾰρχῐκή patriarkhikḗ	πᾰτρῐᾰρχῐκόν patriarkhikón	πᾰτρῐᾰρχῐκώ patriarkhikṓ	πᾰτρῐᾰρχῐκᾱ́ patriarkhikā́	πᾰτρῐᾰρχῐκώ patriarkhikṓ	πᾰτρῐᾰρχῐκοί patriarkhikoí	πᾰτρῐᾰρχῐκαί patriarkhikaí	πᾰτρῐᾰρχῐκᾰ́ patriarkhiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πᾰτρῐᾰρχῐκῶς patriarkhikôs			πᾰτρῐᾰρχῐκώτερος patriarkhikṓteros			πᾰτρῐᾰρχῐκώτᾰτος patriarkhikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: πατριαρχικός (patriarchikós)
Latin: patriarchicus

References

πατριαρχικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

Ancient Greek πατριαρχικός (patriarkhikós)

Adjective

πατριαρχικός • (patriarchikós) m (feminine πατριαρχική, neuter πατριαρχικό)

Declension

declension of πατριαρχικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πατριαρχικός	πατριαρχική	πατριαρχικό	πατριαρχικοί	πατριαρχικές	πατριαρχικά
genitive	πατριαρχικού	πατριαρχικής	πατριαρχικού	πατριαρχικών	πατριαρχικών	πατριαρχικών
accusative	πατριαρχικό	πατριαρχική	πατριαρχικό	πατριαρχικούς	πατριαρχικές	πατριαρχικά
vocative	πατριαρχικέ	πατριαρχική	πατριαρχικό	πατριαρχικοί	πατριαρχικές	πατριαρχικά

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.