παρόν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rón/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈron/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈron/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈron/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈron/

Participle

πᾰρόν • (parón)

inflection of πᾰρών (parṓn):
1. neuter nominative singular
2. neuter accusative singular
3. neuter vocative singular

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /paˈɾon/
Hyphenation: πα‧ρόν
Homophone: παρών (parón)

Etymology 1

Inflected forms.

Adjective

παρόν • (parón)

Nominative, accusative and vocative singular neuter form of παρών (parón).

Etymology 2

Neuter of adjective παρών (parón, “present”).

Noun

παρόν • (parón) n (plural παρόντα)

present (current moment or period of time)
το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον ― to parelthón, to parón kai to méllon ― the past, the present and the future

Declension

declension of παρόν

	singular	plural
nominative	παρόν •	παρόντα •
genitive	παρόντος •	παρόντων •
accusative	παρόν •	παρόντα •
vocative	παρόν •	παρόντα •

Derived terms

παροντικός (parontikós)

See also

μέλλον (méllon)
παρελθόν (parelthón)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.