πέρθω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *bʰerdʰ- (“cut”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pér.tʰɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpɛr.tʰo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈper.θo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈper.θo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈper.θo/

Verb

πέρθω • (pérthō)

to sack, ravage, destroy (a city); to slay (a person)
800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 1.1–2:
Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσε·
Ándra moi énnepe, Moûsa, polútropon, hòs mála pollà
plánkhthē, epeì Troíēs hieròn ptolíethron éperse;
Muse, sing for me of the man of many ways, who wandered very far, after he sacked the holy city of Troy:
to get by plundering

Inflection

Present: πέρθω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέρθω	πέρθεις	πέρθει	πέρθετον	πέρθετον	πέρθομεν	πέρθετε	πέρθουσῐ(ν)
	subjunctive	πέρθω	πέρθῃς	πέρθῃ	πέρθητον	πέρθητον	πέρθωμεν	πέρθητε	πέρθωσῐ(ν)
	optative	πέρθοιμῐ	πέρθοις	πέρθοι	πέρθοιτον	περθοίτην	πέρθοιμεν	πέρθοιτε	πέρθοιεν
	imperative		πέρθε	περθέτω	πέρθετον	περθέτων		πέρθετε	περθόντων
		active
infinitive		πέρθειν
participle	m	πέρθων
	f	πέρθουσᾰ
	n	πέρθον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: πέρθεσκον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέρθεσκον	πέρθεσκες	πέρθεσκε(ν)	περθέσκετον	περθεσκέτην	περθέσκομεν	περθέσκετε	πέρθεσκον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πέρσω, πέρσομαι middle in passive sense

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέρσω	πέρσεις	πέρσει	πέρσετον	πέρσετον	πέρσομεν	πέρσετε	πέρσουσῐ(ν)
active	optative	πέρσοιμῐ	πέρσοις	πέρσοι	πέρσοιτον	περσοίτην	πέρσοιμεν	πέρσοιτε	πέρσοιεν
middle	indicative	πέρσομαι	πέρσῃ, πέρσει	πέρσεται	πέρσεσθον	πέρσεσθον	περσόμεθᾰ	πέρσεσθε	πέρσονται
middle	optative	περσοίμην	πέρσοιο	πέρσοιτο	πέρσοισθον	περσοίσθην	περσοίμεθᾰ	πέρσοισθε	πέρσοιντο
		active			middle
infinitive		πέρσειν			πέρσεσθαι
participle	m	πέρσων			περσόμενος
	f	πέρσουσᾰ			περσομένη
	n	πέρσον			περσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔπερσᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπερσᾰ	ἔπερσᾰς	ἔπερσε(ν)	ἐπέρσᾰτον	ἐπερσᾰ́την	ἐπέρσᾰμεν	ἐπέρσᾰτε	ἔπερσᾰν
	subjunctive	πέρσω	πέρσῃς	πέρσῃ	πέρσητον	πέρσητον	πέρσωμεν	πέρσητε	πέρσωσῐ(ν)
	optative	πέρσαιμῐ	πέρσειᾰς, πέρσαις	πέρσειε(ν), πέρσαι	πέρσαιτον	περσαίτην	πέρσαιμεν	πέρσαιτε	πέρσειᾰν, πέρσαιεν
	imperative		πέρσον	περσᾰ́τω	πέρσᾰτον	περσᾰ́των		πέρσᾰτε	περσᾰ́ντων
		active
infinitive		πέρσαι
participle	m	πέρσᾱς
	f	πέρσᾱσᾰ
	n	πέρσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: πέρσᾰ Epic

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέρσᾰ	πέρσᾰς	πέρσε(ν)	πέρσᾰτον	περσᾰ́την	πέρσᾰμεν	πέρσᾰτε	πέρσᾰν
	subjunctive	πέρσω	πέρσῃς	πέρσῃ	πέρσητον	πέρσητον	πέρσωμεν	πέρσητε	πέρσωσῐ(ν)
	optative	πέρσαιμῐ	πέρσειᾰς, πέρσαις	πέρσειε(ν), πέρσαι	πέρσαιτον	περσαίτην	πέρσαιμεν	πέρσαιτε	πέρσειᾰν, πέρσαιεν
	imperative		πέρσον	περσᾰ́τω	πέρσᾰτον	περσᾰ́των		πέρσᾰτε	περσᾰ́ντων
		active
infinitive		πέρσαι
participle	m	πέρσᾱς
	f	πέρσᾱσᾰ
	n	πέρσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔπραθον, ἐπραθόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπραθον	ἔπραθες	ἔπραθε(ν)	ἐπράθετον	ἐπραθέτην	ἐπράθομεν	ἐπράθετε	ἔπραθον
	subjunctive	πράθω	πράθῃς	πράθῃ	πράθητον	πράθητον	πράθωμεν	πράθητε	πράθωσῐ(ν)
	optative	πράθοιμῐ	πράθοις	πράθοι	πράθοιτον	πραθοίτην	πράθοιμεν	πράθοιτε	πράθοιεν
	imperative		πρᾶθε	πραθέτω	πράθετον	πραθέτων		πράθετε	πραθόντων
middle	indicative	ἐπραθόμην	ἐπράθου	ἐπράθετο	ἐπράθεσθον	ἐπραθέσθην	ἐπραθόμεθᾰ	ἐπράθεσθε	ἐπράθοντο
	subjunctive	πράθωμαι	πράθῃ	πράθηται	πράθησθον	πράθησθον	πραθώμεθᾰ	πράθησθε	πράθωνται
	optative	πραθοίμην	πράθοιο	πράθοιτο	πράθοισθον	πραθοίσθην	πραθοίμεθᾰ	πράθοισθε	πράθοιντο
	imperative		πραθοῦ	πραθέσθω	πράθεσθον	πραθέσθων		πράθεσθε	πραθέσθων
		active			middle
infinitive		πραθεῖν			πραθέσθαι
participle	m	πραθών			πραθόμενος
	f	πραθοῦσᾰ			πραθομένη
	n	πραθόν			πραθόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: πρᾶθον, πραθόμην Poetic

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πρᾶθον	πρᾶθες	πρᾶθε(ν)	πράθετον	πραθέτην	πράθομεν	πράθετε	πρᾶθον
	subjunctive	πράθω	πράθῃς	πράθῃ	πράθητον	πράθητον	πράθωμεν	πράθητε	πράθωσῐ(ν)
	optative	πράθοιμῐ	πράθοις	πράθοι	πράθοιτον	πραθοίτην	πράθοιμεν	πράθοιτε	πράθοιεν
	imperative		πρᾶθε	πραθέτω	πράθετον	πραθέτων		πράθετε	πραθόντων
middle	indicative	πραθόμην	πράθου	πράθετο	πράθεσθον	πραθέσθην	πραθόμεθᾰ	πράθεσθε	πράθοντο
	subjunctive	πράθωμαι	πράθῃ	πράθηται	πράθησθον	πράθησθον	πραθώμεθᾰ	πράθησθε	πράθωνται
	optative	πραθοίμην	πράθοιο	πράθοιτο	πράθοισθον	πραθοίσθην	πραθοίμεθᾰ	πράθοισθε	πράθοιντο
	imperative		πραθοῦ	πραθέσθω	πράθεσθον	πραθέσθων		πράθεσθε	πραθέσθων
		active			middle
infinitive		πραθεῖν			πραθέσθαι
participle	m	πραθών			πραθόμενος
	f	πραθοῦσᾰ			πραθομένη
	n	πραθόν			πραθόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.