οὐσίη

Ancient Greek

Noun

οὐσίη (ousíē) f (genitive οὐσίης); ? declension

  1. Ionic form of οὐσία (ousía)
    • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.92:
      τὰ μέν νυν ἔς τε Δελφοὺς καὶ ἐς τοῦ Ἀμφιάρεω ἀνέθηκε οἰκήιά τε ἐόντα καὶ τῶν πατρωίων χρημάτων ἀπαρχήν· τὰ δὲ ἄλλα ἀναθήματα ἐξ ἀνδρὸς ἐγένετο οὐσίης ἐχθροῦ, ὅς οἱ πρὶν ἢ βασιλεῦσαι ἀντιστασιώτης κατεστήκεε, συσπεύδων Πανταλέοντι γενέσθαι τὴν Λυδῶν ἀρχήν. ἐπείτε δὲ δόντος τοῦ πατρὸς ἐκράτησε τῆς ἀρχῆς ὁ Κροῖσος, τὸν ἄνθρωπον τὸν ἀντιπρήσσοντα ἐπὶ κνάφου ἕλκων διέφθειρε, τὴν δὲ οὐσίην αὐτοῦ ἔτι πρότερον κατιρώσας τότε τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ ἀνέθηκε ἐς τὰ εἴρηται.
      tà mén nun és te Delphoùs kaì es toû Amphiáreō anéthēke oikḗiá te eónta kaì tôn patrōíōn khrēmátōn aparkhḗn; tà dè álla anathḗmata ex andròs egéneto ousíēs ekhthroû, hós hoi prìn ḕ basileûsai antistasiṓtēs katestḗkee, suspeúdōn Pantaléonti genésthai tḕn Ludôn arkhḗn. epeíte dè dóntos toû patròs ekrátēse tês arkhês ho Kroîsos, tòn ánthrōpon tòn antiprḗssonta epì knáphou hélkōn diéphtheire, tḕn dè ousíēn autoû éti próteron katirṓsas tóte trópōi tôi eirēménōi anéthēke es tà eírētai.

Declension

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.