οξύτονος
See also: ὀξύτονος
Greek
Etymology
From Koine Greek ὀξύτονος (oxútonos, “with a shrill sound”)
Adjective
οξύτονος • (oxýtonos) m (feminine οξύτονη, neuter οξύτονο)
- (grammar, linguistics) oxytone, (of a word) having a stressed last syllable
Declension
declension of οξύτονος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | οξύτονος | οξύτονη | οξύτονο | οξύτονοι | οξύτονες | οξύτονα |
| genitive | οξύτονου | οξύτονης | οξύτονου | οξύτονων | οξύτονων | οξύτονων |
| accusative | οξύτονο | οξύτονη | οξύτονο | οξύτονους | οξύτονες | οξύτονα |
| vocative | οξύτονε | οξύτονη | οξύτονο | οξύτονοι | οξύτονες | οξύτονα |
See also
- βαρύτονος (varýtonos, “barytone”)
- παροξύτονος (paroxýtonos, “paroxytone”)
- προπαροξύτονος (proparoxýtonos, “proparoxytone”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.