νεκυϊκός

Ancient Greek

Etymology

νέκῡς (nékūs, “corpse”) +‎ -ῐκός (-ikós)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ne.ky.i.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nɛ.ky.iˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ne.ky.iˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ne.cy.iˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ne.ci.iˈkos/

Adjective

νεκῠϊκός • (nekuïkós) m (feminine νεκῠϊκή, neuter νεκῠϊκόν); first/second declension

of the dead

Declension

First and second declension of νεκυϊκός; νεκυϊκή; νεκυϊκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	νεκυϊκός nekuïkós	νεκυϊκή nekuïkḗ	νεκυϊκόν nekuïkón	νεκυϊκώ nekuïkṓ	νεκυϊκᾱ́ nekuïkā́	νεκυϊκώ nekuïkṓ	νεκυϊκοί nekuïkoí	νεκυϊκαί nekuïkaí	νεκυϊκᾰ́ nekuïká
Genitive	νεκυϊκοῦ nekuïkoû	νεκυϊκῆς nekuïkês	νεκυϊκοῦ nekuïkoû	νεκυϊκοῖν nekuïkoîn	νεκυϊκαῖν nekuïkaîn	νεκυϊκοῖν nekuïkoîn	νεκυϊκῶν nekuïkôn	νεκυϊκῶν nekuïkôn	νεκυϊκῶν nekuïkôn
Dative	νεκυϊκῷ nekuïkôi	νεκυϊκῇ nekuïkêi	νεκυϊκῷ nekuïkôi	νεκυϊκοῖν nekuïkoîn	νεκυϊκαῖν nekuïkaîn	νεκυϊκοῖν nekuïkoîn	νεκυϊκοῖς nekuïkoîs	νεκυϊκαῖς nekuïkaîs	νεκυϊκοῖς nekuïkoîs
Accusative	νεκυϊκόν nekuïkón	νεκυϊκήν nekuïkḗn	νεκυϊκόν nekuïkón	νεκυϊκώ nekuïkṓ	νεκυϊκᾱ́ nekuïkā́	νεκυϊκώ nekuïkṓ	νεκυϊκούς nekuïkoús	νεκυϊκᾱ́ς nekuïkā́s	νεκυϊκᾰ́ nekuïká
Vocative	νεκυϊκέ nekuïké	νεκυϊκή nekuïkḗ	νεκυϊκόν nekuïkón	νεκυϊκώ nekuïkṓ	νεκυϊκᾱ́ nekuïkā́	νεκυϊκώ nekuïkṓ	νεκυϊκοί nekuïkoí	νεκυϊκαί nekuïkaí	νεκυϊκᾰ́ nekuïká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	—			—			νεκυϊκότᾰτος nekuïkótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.