μωρό

From Ancient Greek μωρός (mōrós).

• IPA^(key): /moˈɾo/
• Hyphenation: μω‧ρό

μωρό • (moró)

1. Accusative singular masculine form of μωρός (morós).
2. Nominative singular neuter form of μωρός (morós).
3. Accusative singular neuter form of μωρός (morós).
4. Vocative singular neuter form of μωρός (morós).

From Byzantine Greek μωρόν (mōrón), from Ancient Greek μωρός (mōrós).

• IPA^(key): /moˈɾo/
• Hyphenation: μω‧ρό

μωρό • (moró) n (plural μωρά)

1. baby, infant

   Το μωρό θέλει τάισμα. ― To moró thélei táisma. ― The baby needs feeding.

   Τα μωρά δεν μπορούν να περπατήσουν. ― Ta morá den boroún na perpatísoun. ― Babies cannot walk.

2. (colloquial, informal, usually followed by μου) baby (term of address for partner)

   Σ' αγαπώ, μωρό μου. ― S' agapó, moró mou. ― I love you, baby.

• μωράκι n (moráki) (diminutive)
• μωρουδάκι n (moroudáki) (diminutive)
• μωρουδέλι n (moroudéli) (diminutive)
• μωρούλι n (moroúli) (diminutive)
• μωρουδίστικος (moroudístikos) (adjective)

• βρέφος n (vréfos)
• νήπιο n (nípio)
• μπέμπης n (bémpis)

• μεγάλος m (megálos, “grown-up, adult”)
• ενήλικος m (enílikos, “adult”)