μορφόω

Ancient Greek

Etymology

From μορφή (morphḗ, “form, type”) +‎ -όω (-óō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mor.pʰó.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /morˈpʰo.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /morˈɸo.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /morˈfo.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /morˈfo.o/

Verb

μορφόω • (morphóō)

I shape, form
- 400 BCE – 300 BCE, Aeneas Tacticus, How to Survive under Siege 40.4
- 315 BCE – 240 BCE, Aratus, Phaenomena 375
- New Testament, Epistle to the Galatians 4:19
- 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.1013c
- 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, On the Causes of Plants 5.6.7

Inflection

Present: μορφῶ, μορφοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μορφῶ	μορφοῖς	μορφοῖ	μορφοῦτον	μορφοῦτον	μορφοῦμεν	μορφοῦτε	μορφοῦσῐ(ν)
	subjunctive	μορφῶ	μορφοῖς	μορφοῖ	μορφῶτον	μορφῶτον	μορφῶμεν	μορφῶτε	μορφῶσῐ(ν)
	optative	μορφοίην, μορφοῖμῐ	μορφοίης, μορφοῖς	μορφοίη, μορφοῖ	μορφοῖτον, μορφοίητον	μορφοίτην, μορφοιήτην	μορφοῖμεν, μορφοίημεν	μορφοῖτε, μορφοίητε	μορφοῖεν, μορφοίησᾰν
	imperative		μόρφου	μορφούτω	μορφοῦτον	μορφούτων		μορφοῦτε	μορφούντων
middle/ passive	indicative	μορφοῦμαι	μορφοῖ	μορφοῦται	μορφοῦσθον	μορφοῦσθον	μορφούμεθᾰ	μορφοῦσθε	μορφοῦνται
	subjunctive	μορφῶμαι	μορφοῖ	μορφῶται	μορφῶσθον	μορφῶσθον	μορφώμεθᾰ	μορφῶσθε	μορφῶνται
	optative	μορφοίμην	μορφοῖο	μορφοῖτο	μορφοῖσθον	μορφοίσθην	μορφοίμεθᾰ	μορφοῖσθε	μορφοῖντο
	imperative		μορφοῦ	μορφούσθω	μορφοῦσθον	μορφούσθων		μορφοῦσθε	μορφούσθων
		active				middle/passive
infinitive		μορφοῦν				μορφοῦσθαι
participle	m	μορφῶν				μορφούμενος
	f	μορφοῦσᾰ				μορφουμένη
	n	μορφοῦν				μορφούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐμόρφουν, ἐμορφούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμόρφουν	ἐμόρφους	ἐμόρφου	ἐμορφοῦτον	ἐμορφούτην	ἐμορφοῦμεν	ἐμορφοῦτε	ἐμόρφουν
middle/ passive	indicative	ἐμορφούμην	ἐμορφοῦ	ἐμορφοῦτο	ἐμορφοῦσθον	ἐμορφούσθην	ἐμορφούμεθᾰ	ἐμορφοῦσθε	ἐμορφοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: μορφώσω, μορφώσομαι, μορφωθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μορφώσω	μορφώσεις	μορφώσει	μορφώσετον	μορφώσετον	μορφώσομεν	μορφώσετε	μορφώσουσῐ(ν)
active	optative	μορφώσοιμῐ	μορφώσοις	μορφώσοι	μορφώσοιτον	μορφωσοίτην	μορφώσοιμεν	μορφώσοιτε	μορφώσοιεν
middle	indicative	μορφώσομαι	μορφώσῃ, μορφώσει	μορφώσεται	μορφώσεσθον	μορφώσεσθον	μορφωσόμεθᾰ	μορφώσεσθε	μορφώσονται
middle	optative	μορφωσοίμην	μορφώσοιο	μορφώσοιτο	μορφώσοισθον	μορφωσοίσθην	μορφωσοίμεθᾰ	μορφώσοισθε	μορφώσοιντο
passive	indicative	μορφωθήσομαι	μορφωθήσῃ	μορφωθήσεται	μορφωθήσεσθον	μορφωθήσεσθον	μορφωθησόμεθᾰ	μορφωθήσεσθε	μορφωθήσονται
passive	optative	μορφωθησοίμην	μορφωθήσοιο	μορφωθήσοιτο	μορφωθήσοισθον	μορφωθησοίσθην	μορφωθησοίμεθᾰ	μορφωθήσοισθε	μορφωθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		μορφώσειν			μορφώσεσθαι		μορφωθήσεσθαι
participle	m	μορφώσων			μορφωσόμενος		μορφωθησόμενος
	f	μορφώσουσᾰ			μορφωσομένη		μορφωθησομένη
	n	μορφῶσον			μορφωσόμενον		μορφωθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐμόρφωσᾰ, ἐμορφωσᾰ́μην, ἐμορφώθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμόρφωσᾰ	ἐμόρφωσᾰς	ἐμόρφωσε(ν)	ἐμορφώσᾰτον	ἐμορφωσᾰ́την	ἐμορφώσᾰμεν	ἐμορφώσᾰτε	ἐμόρφωσᾰν
	subjunctive	μορφώσω	μορφώσῃς	μορφώσῃ	μορφώσητον	μορφώσητον	μορφώσωμεν	μορφώσητε	μορφώσωσῐ(ν)
	optative	μορφώσαιμῐ	μορφώσειᾰς, μορφώσαις	μορφώσειε(ν), μορφώσαι	μορφώσαιτον	μορφωσαίτην	μορφώσαιμεν	μορφώσαιτε	μορφώσειᾰν, μορφώσαιεν
	imperative		μόρφωσον	μορφωσᾰ́τω	μορφώσᾰτον	μορφωσᾰ́των		μορφώσᾰτε	μορφωσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐμορφωσᾰ́μην	ἐμορφώσω	ἐμορφώσᾰτο	ἐμορφώσᾰσθον	ἐμορφωσᾰ́σθην	ἐμορφωσᾰ́μεθᾰ	ἐμορφώσᾰσθε	ἐμορφώσᾰντο
	subjunctive	μορφώσωμαι	μορφώσῃ	μορφώσηται	μορφώσησθον	μορφώσησθον	μορφωσώμεθᾰ	μορφώσησθε	μορφώσωνται
	optative	μορφωσαίμην	μορφώσαιο	μορφώσαιτο	μορφώσαισθον	μορφωσαίσθην	μορφωσαίμεθᾰ	μορφώσαισθε	μορφώσαιντο
	imperative		μόρφωσαι	μορφωσᾰ́σθω	μορφώσᾰσθον	μορφωσᾰ́σθων		μορφώσᾰσθε	μορφωσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐμορφώθην	ἐμορφώθης	ἐμορφώθη	ἐμορφώθητον	ἐμορφωθήτην	ἐμορφώθημεν	ἐμορφώθητε	ἐμορφώθησᾰν
	subjunctive	μορφωθῶ	μορφωθῇς	μορφωθῇ	μορφωθῆτον	μορφωθῆτον	μορφωθῶμεν	μορφωθῆτε	μορφωθῶσῐ(ν)
	optative	μορφωθείην	μορφωθείης	μορφωθείη	μορφωθεῖτον, μορφωθείητον	μορφωθείτην, μορφωθειήτην	μορφωθεῖμεν, μορφωθείημεν	μορφωθεῖτε, μορφωθείητε	μορφωθεῖεν, μορφωθείησᾰν
	imperative		μορφώθητῐ	μορφωθήτω	μορφώθητον	μορφωθήτων		μορφώθητε	μορφωθέντων
		active			middle		passive
infinitive		μορφῶσαι			μορφώσᾰσθαι		μορφωθῆναι
participle	m	μορφώσᾱς			μορφωσᾰ́μενος		μορφωθείς
	f	μορφώσᾱσᾰ			μορφωσᾰμένη		μορφωθεῖσᾰ
	n	μορφῶσᾰν			μορφωσᾰ́μενον		μορφωθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: μεμόρφωκᾰ, μεμόρφωμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μεμόρφωκᾰ	μεμόρφωκᾰς	μεμόρφωκε(ν)	μεμορφώκᾰτον	μεμορφώκᾰτον	μεμορφώκᾰμεν	μεμορφώκᾰτε	μεμορφώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμορφώκω	μεμορφώκῃς	μεμορφώκῃ	μεμορφώκητον	μεμορφώκητον	μεμορφώκωμεν	μεμορφώκητε	μεμορφώκωσῐ(ν)
	optative	μεμορφώκοιμῐ, μεμορφωκοίην	μεμορφώκοις, μεμορφωκοίης	μεμορφώκοι, μεμορφωκοίη	μεμορφώκοιτον	μεμορφωκοίτην	μεμορφώκοιμεν	μεμορφώκοιτε	μεμορφώκοιεν
	imperative		μεμόρφωκε	μεμορφωκέτω	μεμορφώκετον	μεμορφωκέτων		μεμορφώκετε	μεμορφωκόντων
middle/ passive	indicative	μεμόρφωμαι	μεμόρφωσαι	μεμόρφωται	μεμόρφωσθον	μεμόρφωσθον	μεμορφώμεθᾰ	μεμόρφωσθε	μεμόρφωνται
	subjunctive	μεμορφωμένος ὦ	μεμορφωμένος ᾖς	μεμορφωμένος ᾖ	μεμορφωμένω ἦτον	μεμορφωμένω ἦτον	μεμορφωμένοι ὦμεν	μεμορφωμένοι ἦτε	μεμορφωμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	μεμορφωμένος εἴην	μεμορφωμένος εἴης	μεμορφωμένος εἴη	μεμορφωμένοι εἴητον/εἶτον	μεμορφωμένω εἰήτην/εἴτην	μεμορφωμένοι εἴημεν/εἶμεν	μεμορφωμένοι εἴητε/εἶτε	μεμορφωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		μεμόρφωσο	μεμορφώσθω	μεμόρφωσθον	μεμορφώσθων		μεμόρφωσθε	μεμορφώσθων
		active				middle/passive
infinitive		μεμορφωκέναι				μεμορφῶσθαι
participle	m	μεμορφωκώς				μεμορφωμένος
	f	μεμορφωκυῖᾰ				μεμορφωμένη
	n	μεμορφωκός				μεμορφωμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀμορφόω (amorphóō)
ἀπομορφόομαι (apomorphóomai)
δῐᾰμορφόω (diamorphóō)
ἐκμορφόω (ekmorphóō)

εὐμορφόω (eumorphóō)
μεταμορφόω (metamorphóō)
σῠμμορφόομαι (summorphóomai)

Related terms

ἀμόρφωτος (amórphōtos)
μόρφωμᾰ (mórphōma)
μόρφωσῐς (mórphōsis)
μορφωτικός (morphōtikós)
μορφώτριᾰ (morphṓtria)

References

μορφόω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
μορφόω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
μορφόω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
G3445 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.