μονομερής
Greek
Adjective
μονομερής • (monomerís) m (feminine μονομερής, neuter μονομερές)
Declension
declension of μονομερής
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μονομερής • | μονομερής • | μονομερές • | μονομερείς • | μονομερείς • | μονομερή • |
| genitive | μονομερούς • | μονομερούς • | μονομερούς • | μονομερών • | μονομερών • | μονομερών • |
| accusative | μονομερή • | μονομερή • | μονομερές • | μονομερείς • | μονομερείς • | μονομερή • |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο μονομερής, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο μονομερής (o pio monomerís), etc.) | |||||
Synonyms
- μονόπλευρος (monóplevros)
Related terms
- μονομέρεια f (monoméreia, “unilateralism”)
- διμερής (dimerís, “bilateral”)
- πολυμερής (polymerís, “polymeric, multilateral”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.