μοναστικός
Greek
Adjective
μοναστικός • (monastikós) m (feminine μοναστική, neuter μοναστικό)
- monastic (pertaining to monasteries or monks)
Declension
declension of μοναστικός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μοναστικός | μοναστική | μοναστικό | μοναστικοί | μοναστικές | μοναστικά |
| genitive | μοναστικού | μοναστικής | μοναστικού | μοναστικών | μοναστικών | μοναστικών |
| accusative | μοναστικό | μοναστική | μοναστικό | μοναστικούς | μοναστικές | μοναστικά |
| vocative | μοναστικέ | μοναστική | μοναστικό | μοναστικοί | μοναστικές | μοναστικά |
Synonyms
- μοναχικός (monachikós)
- καλογερικός (kalogerikós)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.