μοναρχικός

Ancient Greek

Etymology

Derived from μόναρχος (mónarkhos, “monarch”) +‎ -ικός (-ikós, “-ic”, adjective-forming suffix).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mo.nar.kʰi.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mo.nar.kʰiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /mo.nar.xiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mo.nar.çiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mo.nar.çiˈkos/

Adjective

μοναρχῐκός • (monarkhikós) m (feminine μοναρχῐκή, neuter μοναρχῐκόν); first/second declension

of or pertaining to a monarchy; monarchic

Inflection

First and second declension of μοναρχῐκός; μοναρχῐκή; μοναρχῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μοναρχῐκός monarkhikós	μοναρχῐκή monarkhikḗ	μοναρχῐκόν monarkhikón	μοναρχῐκώ monarkhikṓ	μοναρχῐκᾱ́ monarkhikā́	μοναρχῐκώ monarkhikṓ	μοναρχῐκοί monarkhikoí	μοναρχῐκαί monarkhikaí	μοναρχῐκᾰ́ monarkhiká
Genitive	μοναρχῐκοῦ monarkhikoû	μοναρχῐκῆς monarkhikês	μοναρχῐκοῦ monarkhikoû	μοναρχῐκοῖν monarkhikoîn	μοναρχῐκαῖν monarkhikaîn	μοναρχῐκοῖν monarkhikoîn	μοναρχῐκῶν monarkhikôn	μοναρχῐκῶν monarkhikôn	μοναρχῐκῶν monarkhikôn
Dative	μοναρχῐκῷ monarkhikôi	μοναρχῐκῇ monarkhikêi	μοναρχῐκῷ monarkhikôi	μοναρχῐκοῖν monarkhikoîn	μοναρχῐκαῖν monarkhikaîn	μοναρχῐκοῖν monarkhikoîn	μοναρχῐκοῖς monarkhikoîs	μοναρχῐκαῖς monarkhikaîs	μοναρχῐκοῖς monarkhikoîs
Accusative	μοναρχῐκόν monarkhikón	μοναρχῐκήν monarkhikḗn	μοναρχῐκόν monarkhikón	μοναρχῐκώ monarkhikṓ	μοναρχῐκᾱ́ monarkhikā́	μοναρχῐκώ monarkhikṓ	μοναρχῐκούς monarkhikoús	μοναρχῐκᾱ́ς monarkhikā́s	μοναρχῐκᾰ́ monarkhiká
Vocative	μοναρχῐκέ monarkhiké	μοναρχῐκή monarkhikḗ	μοναρχῐκόν monarkhikón	μοναρχῐκώ monarkhikṓ	μοναρχῐκᾱ́ monarkhikā́	μοναρχῐκώ monarkhikṓ	μοναρχῐκοί monarkhikoí	μοναρχῐκαί monarkhikaí	μοναρχῐκᾰ́ monarkhiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μοναρχῐκῶς monarkhikôs			μοναρχῐκώτερος monarkhikṓteros			μοναρχῐκώτᾰτος monarkhikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

μοναρχέω (monarkhéō)
μόναρχος (mónarkhos)/μονάρχης (monárkhēs)
μοναρχία (monarkhía)

Descendants

Catalan: monàrquic
English: monarchic
French: monarchique
Italian: monarchico
Latin: monarchicus

Norwegian:
Bokmål: monarkisk

Nynorsk: monarkisk
Portuguese: monárquico
Spanish: monárquico

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.