μοίρα

From Ancient Greek μοῖρα and the three Μοῖραι (Moîrai, “Fates”).

• IPA^(key): /ˈmira/
• Hyphenation: μοί‧ρα

μοίρα • (moíra) f (plural μοίρες)

1. fate, destiny
2. portion, share
3. (geometry) degree (unit of angle)
4. (military) squadron

sense: destiny

• πεπρωμένο n (peproméno)
• γραφτό (graftó, “written”)
• ειμαρμένη f (eimarméni) (formal)
• ριζικό n (rizikó)
• κισμέτ n (kismét)

sense: portion

• μοιράδι n (moirádi)

• δεν έχω στον ήλιο μοίρα (den écho ston ílio moíra)

• άμοιρος (ámoiros, “ill-fated, unfortunate”, adjective)
• δύσμοιρος (dýsmoiros, “wretched”)
• κακομοίρης (kakomoíris, “pitiable, poor”)
• κακομοιριά f (kakomoiriá)
• κακομοιριασμένος (kakomoiriasménos, “in poor condition”)
• κακομοίρικος (kakomoírikos, “of a κακομοίρης”)
• μισοκακόμοιρος (misokakómoiros, “pretending to be κακόμοιρος”)
• ψευτοκακόμοιρος (pseftokakómoiros, “falsely pretending to be κακόμοιρος”)
• κακόμοιρος (kakómoiros, “pitiable, poor”)
• μεμψιμοιρία f (mempsimoiría, “cavil”)
• μεμψίμοιρος (mempsímoiros, “complaining, grumpy”)
• μεμψίμοιρώ (mempsímoiró, “cavil”)
• μοιράζω (moirázo, “distribute”)
• μοιραίος (moiraíos, “fatal”)
• μοίραρχος m (moírarchos) (military)
• μοιρογνωμόνιο n (moirognomónio)
• μοιρολατρία f (moirolatría, “fatalism”)
• μοιρολογώ (moirologó, “mourn”)
• μοιρολόι (moirolói, “mourning”)