μητέρα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mɛː.té.ra/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈtɛ.ra/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /miˈte.ra/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /miˈte.ra/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /miˈte.ra/

Noun

μητέρα • (mētéra)

accusative singular of μήτηρ (mḗtēr)

Greek

Etymology

From Ancient Greek μήτηρ (mḗtēr, “mother”), from Proto-Hellenic *mā́tēr, from Proto-Indo-European *méh₂tēr.

Pronunciation

IPA^(key): /miˈtera/

Noun

μητέρα • (mitéra) f (plural μητέρες, masculine πατέρας)

mother
η μητέρα του μαθητή ― i mitéra tou mathití ― the student's mother
(figuratively) mother (the first example of something)
η μητέρα των κοινοβουλίων ― i mitéra ton koinovoulíon ― the mother of parliaments
(figuratively, colloquial) mother (something that is the greatest of its kind)
Ήταν μητέρα των μαχών. ― Ítan mitéra ton machón. ― It was the mother of battles.

Declension

declension of μητέρα

	singular	plural
nominative	μητέρα •	μητέρες •
genitive	μητέρας •	μητέρων •
accusative	μητέρα •	μητέρες •
vocative	μητέρα •	μητέρες •

Synonyms

μαμά f (mamá)
μάνα f (mána)

Related terms

μήτρα f (mítra, “womb”)
μητριαρχία f (mitriarchía, “matriarchy”)
μητρική κάρτα f (mitrikí kárta, “motherboard”)
μητρικός (mitrikós, “motherly”)
μητροκτονία f (mitroktonía, “matricide”)
μητροκτόνος m or f (mitroktónos, “matricide”)
μητρότητα f (mitrótita, “motherhood, maternity”)
(Katharevousa) μητρότης f (mitrótis, “motherhood, maternity”)
(Katharevousa) μητρυιά f (mitryiá, “stepmother”)

See also

see: Appendix:Greek phrasebook/Family

Further reading

μητέρα in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.