μεταφορά

Ancient Greek

Etymology

From μεταφέρω (metaphérō, “to transfer”) +‎ -η (-ē).

Pronunciation
 

Noun

μετᾰφορᾱ́ • (metaphorā́) f (genitive μετᾰφορᾶς); first declension

  1. transference
  2. (rhetoric) metaphor, trope

Inflection
First declension of ἡ μετᾰφορᾱ́; τῆς μετᾰφορᾶς (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ μετᾰφορᾱ́
hē metaphorā́		 τὼ μετᾰφορᾱ́
tṑ metaphorā́		 αἱ μετᾰφοραί
hai metaphoraí
Genitive τῆς μετᾰφορᾶς
tês metaphorâs		 τοῖν μετᾰφοραῖν
toîn metaphoraîn		 τῶν μετᾰφορῶν
tôn metaphorôn
Dative τῇ μετᾰφορᾷ
têi metaphorâi		 τοῖν μετᾰφοραῖν
toîn metaphoraîn		 ταῖς μετᾰφοραῖς
taîs metaphoraîs
Accusative τὴν μετᾰφορᾱ́ν
tḕn metaphorā́n		 τὼ μετᾰφορᾱ́
tṑ metaphorā́		 τᾱ̀ς μετᾰφορᾱ́ς
tā̀s metaphorā́s
Vocative μετᾰφορᾱ́
metaphorā́		 μετᾰφορᾱ́
metaphorā́		 μετᾰφοραί
metaphoraí
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek μεταφορά (metaphorá).

Noun

μεταφορά • (metaforá) f (plural μεταφορές)

  1. (rhetoric) metaphor
  2. transport, transportation

Declension
declension of μεταφορά
singular plural
nominative μεταφορά • μεταφορές •
genitive μεταφοράς • μεταφορών •
accusative μεταφορά • μεταφορές •
vocative μεταφορά • μεταφορές •

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.