κυνικός

See also: Κυνικός

Ancient Greek

Etymology

From κῠ́ων (kúōn, “dog”) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ky.ni.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ky.niˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ky.niˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cy.niˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.niˈkos/

Adjective

κῠνῐκός • (kunikós) m (feminine κῠνῐκή, neuter κῠνῐκόν); first/second declension

doglike

Inflection

First and second declension of κῠνῐκός; κῠνῐκή; κῠνῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κῠνῐκός kunikós	κῠνῐκή kunikḗ	κῠνῐκόν kunikón	κῠνῐκώ kunikṓ	κῠνῐκᾱ́ kunikā́	κῠνῐκώ kunikṓ	κῠνῐκοί kunikoí	κῠνῐκαί kunikaí	κῠνῐκᾰ́ kuniká
Genitive	κῠνῐκοῦ kunikoû	κῠνῐκῆς kunikês	κῠνῐκοῦ kunikoû	κῠνῐκοῖν kunikoîn	κῠνῐκαῖν kunikaîn	κῠνῐκοῖν kunikoîn	κῠνῐκῶν kunikôn	κῠνῐκῶν kunikôn	κῠνῐκῶν kunikôn
Dative	κῠνῐκῷ kunikôi	κῠνῐκῇ kunikêi	κῠνῐκῷ kunikôi	κῠνῐκοῖν kunikoîn	κῠνῐκαῖν kunikaîn	κῠνῐκοῖν kunikoîn	κῠνῐκοῖς kunikoîs	κῠνῐκαῖς kunikaîs	κῠνῐκοῖς kunikoîs
Accusative	κῠνῐκόν kunikón	κῠνῐκήν kunikḗn	κῠνῐκόν kunikón	κῠνῐκώ kunikṓ	κῠνῐκᾱ́ kunikā́	κῠνῐκώ kunikṓ	κῠνῐκούς kunikoús	κῠνῐκᾱ́ς kunikā́s	κῠνῐκᾰ́ kuniká
Vocative	κῠνῐκέ kuniké	κῠνῐκή kunikḗ	κῠνῐκόν kunikón	κῠνῐκώ kunikṓ	κῠνῐκᾱ́ kunikā́	κῠνῐκώ kunikṓ	κῠνῐκοί kunikoí	κῠνῐκαί kunikaí	κῠνῐκᾰ́ kuniká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κῠνῐκῶς kunikôs			κῠνῐκώτερος kunikṓteros			κῠνῐκώτᾰτος kunikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: κυνικός (kynikós)
Latin: cynicus

References

κυνικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
κυνικός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
κυνικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
κυνικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Greek

Adjective

κυνικός • (kynikós) m (feminine κυνική, neuter κυνικό)

cynical

Declension

declension of κυνικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κυνικός	κυνική	κυνικό	κυνικοί	κυνικές	κυνικά
genitive	κυνικού	κυνικής	κυνικού	κυνικών	κυνικών	κυνικών
accusative	κυνικό	κυνική	κυνικό	κυνικούς	κυνικές	κυνικά
vocative	κυνικέ	κυνική	κυνικό	κυνικοί	κυνικές	κυνικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο κυνικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο κυνικός (o pio kynikós), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κυνικότερος	κυνικότερη	κυνικότερο	κυνικότεροι	κυνικότερες	κυνικότερα
genitive	κυνικότερου	κυνικότερης	κυνικότερου	κυνικότερων	κυνικότερων	κυνικότερων
accusative	κυνικότερο	κυνικότερη	κυνικότερο	κυνικότερους	κυνικότερες	κυνικότερα
vocative	κυνικότερε	κυνικότερη	κυνικότερο	κυνικότεροι	κυνικότερες	κυνικότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο κυνικότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κυνικότατος	κυνικότατη	κυνικότατο	κυνικότατοι	κυνικότατες	κυνικότατα
genitive	κυνικότατου	κυνικότατης	κυνικότατου	κυνικότατων	κυνικότατων	κυνικότατων
accusative	κυνικότατο	κυνικότατη	κυνικότατο	κυνικότατους	κυνικότατες	κυνικότατα
vocative	κυνικότατε	κυνικότατη	κυνικότατο	κυνικότατοι	κυνικότατες	κυνικότατα

Noun

κυνικός • (kynikós) m (plural κυνικοί)

cynic
dog

Declension

declension of κυνικός

	singular	plural
nominative	κυνικός •	κυνικοί •
genitive	κυνικού •	κυνικών •
accusative	κυνικό •	κυνικούς •
vocative	κυνικέ •	κυνικοί •

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.