κρόκινος

Ancient Greek

Etymology

From κρόκος (krókos, “saffron”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kró.ki.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkro.ki.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkro.ki.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkro.ci.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkro.ci.nos/

Adjective

κρόκῐνος • (krókinos) m (feminine κροκίνη, neuter κρόκῐνον); first/second declension

made from or of saffron
yellow

Inflection

First and second declension of κρόκῐνος; κροκῐ́νη; κρόκῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κρόκῐνος krókinos	κροκῐ́νη krokínē	κρόκῐνον krókinon	κροκῐ́νω krokínō	κροκῐ́νᾱ krokínā	κροκῐ́νω krokínō	κρόκῐνοι krókinoi	κρόκῐναι krókinai	κρόκῐνᾰ krókina
Genitive	κροκῐ́νου krokínou	κροκῐ́νης krokínēs	κροκῐ́νου krokínou	κροκῐ́νοιν krokínoin	κροκῐ́ναιν krokínain	κροκῐ́νοιν krokínoin	κροκῐ́νων krokínōn	κροκῐ́νων krokínōn	κροκῐ́νων krokínōn
Dative	κροκῐ́νῳ krokínōi	κροκῐ́νῃ krokínēi	κροκῐ́νῳ krokínōi	κροκῐ́νοιν krokínoin	κροκῐ́ναιν krokínain	κροκῐ́νοιν krokínoin	κροκῐ́νοις krokínois	κροκῐ́ναις krokínais	κροκῐ́νοις krokínois
Accusative	κρόκῐνον krókinon	κροκῐ́νην krokínēn	κρόκῐνον krókinon	κροκῐ́νω krokínō	κροκῐ́νᾱ krokínā	κροκῐ́νω krokínō	κροκῐ́νους krokínous	κροκῐ́νᾱς krokínās	κρόκῐνᾰ krókina
Vocative	κρόκῐνε krókine	κροκῐ́νη krokínē	κρόκῐνον krókinon	κροκῐ́νω krokínō	κροκῐ́νᾱ krokínā	κροκῐ́νω krokínō	κρόκῐνοι krókinoi	κρόκῐναι krókinai	κρόκῐνᾰ krókina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κροκῐ́νως krokínōs			κροκῐνώτερος krokinṓteros			κροκῐνώτᾰτος krokinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Latin: crocinus