κουλός

Greek

Adjective

κουλός • (koulós) m

  1. handless, having one or no hands at all

Declension
declension of κουλός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative κουλός κουλή κουλό κουλοί κουλές κουλά
genitive κουλού κουλής κουλού κουλών κουλών κουλών
accusative κουλό κουλή κουλό κουλούς κουλές κουλά
vocative κουλέ κουλή κουλό κουλοί κουλές κουλά
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο κουλός, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο κουλός (o pio koulós), etc.)
  • κουλαμάρα f (koulamára)
  • κουλό (kouló)

See also
  • μονόχειρας (monócheiras)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.