κλούβιος

Greek

Etymology

From κλουβί (klouví).

Adjective

κλούβιος • (kloúvios) m (feminine κλούβια, neuter κλούβιο)

  1. addled (inviable)
  2. (figuratively, for mind): having a mental retardation

Declension
declension of κλούβιος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative κλούβιος κλούβια κλούβιο κλούβιοι κλούβιες κλούβια
genitive κλούβιου κλούβιας κλούβιου κλούβιων κλούβιων κλούβιων
accusative κλούβιο κλούβια κλούβιο κλούβιους κλούβιες κλούβια
vocative κλούβιε κλούβια κλούβιο κλούβιοι κλούβιες κλούβια
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο κλούβιος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο κλούβιος (o pio kloúvios), etc.)

Derived terms
  • κλουβιάζω (klouviázo)
  • κλούβιασμα (kloúviasma)

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.