κλήμα

See also: κλίμα

Greek

Etymology

From Ancient Greek κλάειν (kláein, “to break”)

Noun

κλήμα • (klíma) n (plural κλήματα)

  1. vine, especially grapevine

Declension
declension of κλήμα
singular plural
nominative κλήμα • κλήματα •
genitive κλήματος • κλημάτων •
accusative κλήμα • κλήματα •
vocative κλήμα • κλήματα •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.