κελεύων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.lěu̯.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kɛˈle.won/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /keˈle.βon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ceˈle.von/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ceˈle.von/

Participle

κελεύων • (keleúōn) m (feminine κελεύουσᾰ, neuter κελεῦον); first/third declension

present active participle of κελεύω (keleúō)

Declension

First and third declension of κελεύων; κελεύουσᾰ; κελεῦον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κελεύων keleúōn	κελεύουσᾰ keleúousa	κελεῦον keleûon	κελεύοντε keleúonte	κελευούσᾱ keleuoúsā	κελεύοντε keleúonte	κελεύοντες keleúontes	κελεύουσαι keleúousai	κελεύοντᾰ keleúonta
Genitive	κελεύοντος keleúontos	κελευούσης keleuoúsēs	κελεύοντος keleúontos	κελευόντοιν keleuóntoin	κελευούσαιν keleuoúsain	κελευόντοιν keleuóntoin	κελευόντων keleuóntōn	κελευουσῶν keleuousôn	κελευόντων keleuóntōn
Dative	κελεύοντῐ keleúonti	κελευούσῃ keleuoúsēi	κελεύοντῐ keleúonti	κελευόντοιν keleuóntoin	κελευούσαιν keleuoúsain	κελευόντοιν keleuóntoin	κελεύουσῐ / κελεύουσῐν keleúousi(n)	κελευούσαις keleuoúsais	κελεύουσῐ / κελεύουσῐν keleúousi(n)
Accusative	κελεύοντᾰ keleúonta	κελεύουσᾰν keleúousan	κελεῦον keleûon	κελεύοντε keleúonte	κελευούσᾱ keleuoúsā	κελεύοντε keleúonte	κελεύοντᾰς keleúontas	κελευούσᾱς keleuoúsās	κελεύοντᾰ keleúonta
Vocative	κελεύων keleúōn	κελεύουσᾰ keleúousa	κελεῦον keleûon	κελεύοντε keleúonte	κελευούσᾱ keleuoúsā	κελεύοντε keleúonte	κελεύοντες keleúontes	κελεύουσαι keleúousai	κελεύοντᾰ keleúonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κελευόντως keleuóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.