κατοικικός

Ancient Greek

Etymology

κᾰ́τοικος (kátoikos) +‎ -ῐκός (-ikós)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.ki.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ty.kiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ty.kiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.ciˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.ciˈkos/

Adjective

κᾰτοικῐκός • (katoikikós) m (feminine κᾰτοικῐκή, neuter κᾰτοικῐκόν); first/second declension

assigned to κάτοικοι

Declension

First and second declension of κᾰτοικῐκός; κᾰτοικῐκή; κᾰτοικῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κᾰτοικῐκός katoikikós	κᾰτοικῐκή katoikikḗ	κᾰτοικῐκόν katoikikón	κᾰτοικῐκώ katoikikṓ	κᾰτοικῐκᾱ́ katoikikā́	κᾰτοικῐκώ katoikikṓ	κᾰτοικῐκοί katoikikoí	κᾰτοικῐκαί katoikikaí	κᾰτοικῐκᾰ́ katoikiká
Genitive	κᾰτοικῐκοῦ katoikikoû	κᾰτοικῐκῆς katoikikês	κᾰτοικῐκοῦ katoikikoû	κᾰτοικῐκοῖν katoikikoîn	κᾰτοικῐκαῖν katoikikaîn	κᾰτοικῐκοῖν katoikikoîn	κᾰτοικῐκῶν katoikikôn	κᾰτοικῐκῶν katoikikôn	κᾰτοικῐκῶν katoikikôn
Dative	κᾰτοικῐκῷ katoikikôi	κᾰτοικῐκῇ katoikikêi	κᾰτοικῐκῷ katoikikôi	κᾰτοικῐκοῖν katoikikoîn	κᾰτοικῐκαῖν katoikikaîn	κᾰτοικῐκοῖν katoikikoîn	κᾰτοικῐκοῖς katoikikoîs	κᾰτοικῐκαῖς katoikikaîs	κᾰτοικῐκοῖς katoikikoîs
Accusative	κᾰτοικῐκόν katoikikón	κᾰτοικῐκήν katoikikḗn	κᾰτοικῐκόν katoikikón	κᾰτοικῐκώ katoikikṓ	κᾰτοικῐκᾱ́ katoikikā́	κᾰτοικῐκώ katoikikṓ	κᾰτοικῐκούς katoikikoús	κᾰτοικῐκᾱ́ς katoikikā́s	κᾰτοικῐκᾰ́ katoikiká
Vocative	κᾰτοικῐκέ katoikiké	κᾰτοικῐκή katoikikḗ	κᾰτοικῐκόν katoikikón	κᾰτοικῐκώ katoikikṓ	κᾰτοικῐκᾱ́ katoikikā́	κᾰτοικῐκώ katoikikṓ	κᾰτοικῐκοί katoikikoí	κᾰτοικῐκαί katoikikaí	κᾰτοικῐκᾰ́ katoikiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	—			—			κᾰτοικῐκώτᾰτος katoikikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ English: catoecic