κατάληξη
Greek
Etymology
From Greek κατάληξις (katálēxis).
Noun
κατάληξη • (katálixi) f (plural καταλήξεις)
Declension
declension of κατάληξη
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κατάληξη • | καταλήξεις • |
| genitive | κατάληξης • καταλήξεως • | καταλήξεων • |
| accusative | κατάληξη • | καταλήξεις • |
| vocative | κατάληξη • | καταλήξεις • |
Related terms
- ακατάληκτος (akatáliktos, “without end”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.