καπετάνιος

Greek

Etymology

From Venetian capetanio.

Noun

καπετάνιος • (kapetánios) m (plural καπετάνιοι, feminine καπετάνισσα)

  1. captain (person lawfully in command of a ship or other vessel)
  2. (dated): chieftain

Declension
declension of καπετάνιος
singular plural
nominative καπετάνιος • καπετάνιοι •
genitive καπετάνιου • καπετάνιων •
accusative καπετάνιο • καπετάνιους •
vocative καπετάνιε • καπετάνιοι •

Derived terms
  • καπετάν m (kapetán, “captain”, chiefly used a a title)
  • καπετανλίκι n (kapetanlíki, “captaincy”, colloquial)
  • καπετανάτο n (kapetanáto, “captaincy”)
  • ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται (o kalós o kapetánios sti fourtoúna faínetai)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.