καημένος

Greek

Etymology

From Ancient Greek καίω (kaíō, “to burn”).

Pronunciation
  • IPA(key): /kaiˈmenos/
  • Hyphenation: καη‧μέ‧νος

Adjective

καημένος • (kaïménos) m (feminine καημένη, neuter καημένο)

  1. (chiefly with an article before) poor (expressing sympathy etc)
    Ο καημένος ο παππούς δεν αισθάνεται καλά αυτό τον καιρό. ― O kaïménos o pappoús den aisthánetai kalá aftó ton kairó. ― Poor Grandad isn't feeling well this weather.
    Η καημένη η Μαρία έχασε όλα τα λεφτά της. ― I kaïméni i María échase óla ta leftá tis. ― Poor Maria lost all her money.
    Ασ' το το καημένο το παιδί και μην το μαλώνεις! ― As' to to kaïméno to paidí kai min to malóneis! ― Leave the poor child alone and stop scolding it!

Declension
declension of καημένος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative καημένος καημένη καημένο καημένοι καημένες καημένα
genitive καημένου καημένης καημένου καημένων καημένων καημένων
accusative καημένο καημένη καημένο καημένους καημένες καημένα
vocative καημένε καημένη καημένο καημένοι καημένες καημένα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο καημένος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο καημένος (o pio kaïménos), etc.)

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.