κίκινος

Ancient Greek

Etymology

From κίκι (kíki, “castor oil tree”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kí.ki.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈki.ki.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈki.ki.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈci.ci.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈci.ci.nos/

Adjective

κίκῐνος • (kíkinos) m (feminine κικῐ́νη, neuter κίκῐνον); first/second declension

made from the castor oil tree

Inflection

First and second declension of κίκῐνος; κικῐ́νη; κίκῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κίκῐνος kíkinos	κικῐ́νη kikínē	κίκῐνον kíkinon	κικῐ́νω kikínō	κικῐ́νᾱ kikínā	κικῐ́νω kikínō	κίκῐνοι kíkinoi	κίκῐναι kíkinai	κίκῐνᾰ kíkina
Genitive	κικῐ́νου kikínou	κικῐ́νης kikínēs	κικῐ́νου kikínou	κικῐ́νοιν kikínoin	κικῐ́ναιν kikínain	κικῐ́νοιν kikínoin	κικῐ́νων kikínōn	κικῐ́νων kikínōn	κικῐ́νων kikínōn
Dative	κικῐ́νῳ kikínōi	κικῐ́νῃ kikínēi	κικῐ́νῳ kikínōi	κικῐ́νοιν kikínoin	κικῐ́ναιν kikínain	κικῐ́νοιν kikínoin	κικῐ́νοις kikínois	κικῐ́ναις kikínais	κικῐ́νοις kikínois
Accusative	κίκῐνον kíkinon	κικῐ́νην kikínēn	κίκῐνον kíkinon	κικῐ́νω kikínō	κικῐ́νᾱ kikínā	κικῐ́νω kikínō	κικῐ́νους kikínous	κικῐ́νᾱς kikínās	κίκῐνᾰ kíkina
Vocative	κίκῐνε kíkine	κικῐ́νη kikínē	κίκῐνον kíkinon	κικῐ́νω kikínō	κικῐ́νᾱ kikínā	κικῐ́νω kikínō	κίκῐνοι kíkinoi	κίκῐναι kíkinai	κίκῐνᾰ kíkina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κικῐ́νως kikínōs			κικῐνώτερος kikinṓteros			κικῐνώτᾰτος kikinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.