κέλλω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *kel-. Cognates include Latin celer, Sanskrit कलयति (kaláyati), and Old English healdan (English hold).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kél.lɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkɛl.lo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkel.lo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈcel.lo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈce.lo/

Verb

κέλλω • (kéllō)

to drive on, to run a ship to land, put a ship to shore
to put to shore, put to harbor

Inflection

Present: κέλλω, κέλλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κέλλω	κέλλεις	κέλλει	κέλλετον	κέλλετον	κέλλομεν	κέλλετε	κέλλουσῐ(ν)
	subjunctive	κέλλω	κέλλῃς	κέλλῃ	κέλλητον	κέλλητον	κέλλωμεν	κέλλητε	κέλλωσῐ(ν)
	optative	κέλλοιμῐ	κέλλοις	κέλλοι	κέλλοιτον	κελλοίτην	κέλλοιμεν	κέλλοιτε	κέλλοιεν
	imperative		κέλλε	κελλέτω	κέλλετον	κελλέτων		κέλλετε	κελλόντων
middle/ passive	indicative	κέλλομαι	κέλλῃ, κέλλει	κέλλεται	κέλλεσθον	κέλλεσθον	κελλόμεθᾰ	κέλλεσθε	κέλλονται
	subjunctive	κέλλωμαι	κέλλῃ	κέλληται	κέλλησθον	κέλλησθον	κελλώμεθᾰ	κέλλησθε	κέλλωνται
	optative	κελλοίμην	κέλλοιο	κέλλοιτο	κέλλοισθον	κελλοίσθην	κελλοίμεθᾰ	κέλλοισθε	κέλλοιντο
	imperative		κέλλου	κελλέσθω	κέλλεσθον	κελλέσθων		κέλλεσθε	κελλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κέλλειν				κέλλεσθαι
participle	m	κέλλων				κελλόμενος
	f	κέλλουσᾰ				κελλομένη
	n	κέλλον				κελλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔκελλον, ἐκελλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκελλον	ἔκελλες	ἔκελλε(ν)	ἐκέλλετον	ἐκελλέτην	ἐκέλλομεν	ἐκέλλετε	ἔκελλον
middle/ passive	indicative	ἐκελλόμην	ἐκέλλου	ἐκέλλετο	ἐκέλλεσθον	ἐκελλέσθην	ἐκελλόμεθᾰ	ἐκέλλεσθε	ἐκέλλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κέλσω, κέλσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κέλσω	κέλσεις	κέλσει	κέλσετον	κέλσετον	κέλσομεν	κέλσετε	κέλσουσῐ(ν)
active	optative	κέλσοιμῐ	κέλσοις	κέλσοι	κέλσοιτον	κελσοίτην	κέλσοιμεν	κέλσοιτε	κέλσοιεν
middle	indicative	κέλσομαι	κέλσῃ, κέλσει	κέλσεται	κέλσεσθον	κέλσεσθον	κελσόμεθᾰ	κέλσεσθε	κέλσονται
middle	optative	κελσοίμην	κέλσοιο	κέλσοιτο	κέλσοισθον	κελσοίσθην	κελσοίμεθᾰ	κέλσοισθε	κέλσοιντο
		active			middle
infinitive		κέλσειν			κέλσεσθαι
participle	m	κέλσων			κελσόμενος
	f	κέλσουσᾰ			κελσομένη
	n	κέλσον			κελσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔκελσᾰ, ἐκελσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκελσᾰ	ἔκελσᾰς	ἔκελσε(ν)	ἐκέλσᾰτον	ἐκελσᾰ́την	ἐκέλσᾰμεν	ἐκέλσᾰτε	ἔκελσᾰν
	subjunctive	κέλσω	κέλσῃς	κέλσῃ	κέλσητον	κέλσητον	κέλσωμεν	κέλσητε	κέλσωσῐ(ν)
	optative	κέλσαιμῐ	κέλσειᾰς, κέλσαις	κέλσειε(ν), κέλσαι	κέλσαιτον	κελσαίτην	κέλσαιμεν	κέλσαιτε	κέλσειᾰν, κέλσαιεν
	imperative		κέλσον	κελσᾰ́τω	κέλσᾰτον	κελσᾰ́των		κέλσᾰτε	κελσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκελσᾰ́μην	ἐκέλσω	ἐκέλσᾰτο	ἐκέλσᾰσθον	ἐκελσᾰ́σθην	ἐκελσᾰ́μεθᾰ	ἐκέλσᾰσθε	ἐκέλσᾰντο
	subjunctive	κέλσωμαι	κέλσῃ	κέλσηται	κέλσησθον	κέλσησθον	κελσώμεθᾰ	κέλσησθε	κέλσωνται
	optative	κελσαίμην	κέλσαιο	κέλσαιτο	κέλσαισθον	κελσαίσθην	κελσαίμεθᾰ	κέλσαισθε	κέλσαιντο
	imperative		κέλσαι	κελσᾰ́σθω	κέλσᾰσθον	κελσᾰ́σθων		κέλσᾰσθε	κελσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		κέλσαι			κέλσᾰσθαι
participle	m	κέλσᾱς			κελσᾰ́μενος
	f	κέλσᾱσᾰ			κελσᾰμένη
	n	κέλσᾰν			κελσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

κέλλω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
κέλλω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
κέλλω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
κέλλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
κέλλω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.