επίγειος

Greek

Adjective

επίγειος • (epígeios) m

  1. earthly (of the Earth)
    επίγειος παράδεισος ― epígeios parádeisos ― earthly paradise
  2. earthly (located on land)

Declension
declension of επίγειος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative επίγειος επίγεια επίγειο επίγειοι επίγειες επίγεια
genitive επίγειου επίγειας επίγειου επίγειων επίγειων επίγειων
accusative επίγειο επίγεια επίγειο επίγειους επίγειες επίγεια
vocative επίγειε επίγεια επίγειο επίγειοι επίγειες επίγεια
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο επίγειος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο επίγειος (o pio epígeios), etc.)
  • see: Γη f (Gi, “Earth”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.