εξοντωτικός
Greek
Adjective
εξοντωτικός • (exontotikós) m (feminine εξοντωτική, neuter εξοντωτικό)
Declension
declension of εξοντωτικός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | εξοντωτικός | εξοντωτική | εξοντωτικό | εξοντωτικοί | εξοντωτικές | εξοντωτικά |
| genitive | εξοντωτικού | εξοντωτικής | εξοντωτικού | εξοντωτικών | εξοντωτικών | εξοντωτικών |
| accusative | εξοντωτικό | εξοντωτική | εξοντωτικό | εξοντωτικούς | εξοντωτικές | εξοντωτικά |
| vocative | εξοντωτικέ | εξοντωτική | εξοντωτικό | εξοντωτικοί | εξοντωτικές | εξοντωτικά |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο εξοντωτικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο εξοντωτικός (o pio exontotikós), etc.) | |||||
Related terms
- αλληλοεξοντωτικός (alliloexontotikós, “mutually destructive, internecine”)
- εξοντώνω (exontóno, “to exterminate”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.