εμπνευσμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of εμπνέομαι (empnéomai), passive voice of εμπνέω (“inspire”) from Ancient Greek ἐμπνέω (“breathe upon; inspire”). The modern sense, calque of French inspiré.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /em.bnevˈzme.nos/
  • Hyphenation: ε‧μπνευ‧σμέ‧νος
  • Old Hyphenation: εμ‧πνευ‧σμέ‧νος

Participle

εμπνευσμένος • (empnefsménos) m (feminine εμπνευσμένη, neuter εμπνευσμένο)

  1. (of persons) inspired, charismatic, talented
  2. (of work, idea) inspiring, produced by great inspiration

Declension
declension of εμπνευσμένος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative εμπνευσμένος εμπνευσμένη εμπνευσμένο εμπνευσμένοι εμπνευσμένες εμπνευσμένα
genitive εμπνευσμένου εμπνευσμένης εμπνευσμένου εμπνευσμένων εμπνευσμένων εμπνευσμένων
accusative εμπνευσμένο εμπνευσμένη εμπνευσμένο εμπνευσμένους εμπνευσμένες εμπνευσμένα
vocative εμπνευσμένε εμπνευσμένη εμπνευσμένο εμπνευσμένοι εμπνευσμένες εμπνευσμένα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο εμπνευσμένος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο εμπνευσμένος (o pio empnefsménos), etc.)

Derived terms
  • έμπνευση f (émpnefsi, “inspiration”)

References
  1. Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας [Modern Greek Dictionary] (in Greek), 2nd edition, Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.