εκδίκηση
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἐκδίκησις (ekdíkēsis).
Pronunciation
- IPA(key): /ek.ˈði.ci.si/
Declension
declension of εκδίκηση
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | εκδίκηση • | εκδικήσεις • |
| genitive | εκδίκησης • εκδικήσεως • | εκδικήσεων • |
| accusative | εκδίκηση • | εκδικήσεις • |
| vocative | εκδίκηση • | εκδικήσεις • |
Related terms
- αγδίκιωτος (agdíkiotos, “unrevenged”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.