εγκατάλειψη
Greek
Noun
εγκατάλειψη • (egkatáleipsi) f (plural εγκαταλείψεις)
- abandonment
- Η εγκατάλειψή του από τη μητέρα του τον σημάδεψε βαθιά. (His abandonment by his mother scarred him deeply.)
- Αντίκρισαν στο έρημο σπίτι μια εικόνα πλήρους εγκατάλειψης. (He saw in the deserted house a full picture of abandonment.)
Declension
declension of εγκατάλειψη
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | εγκατάλειψη • | εγκαταλείψεις • |
| genitive | εγκατάλειψης • εγκαταλείψεως • | εγκαταλείψεων • |
| accusative | εγκατάλειψη • | εγκαταλείψεις • |
| vocative | εγκατάλειψη • | εγκαταλείψεις • |
See also
- αποχαλίνωση f (apochalínosi, “dissolution”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.