δυτικός

Greek

Etymology

From Ancient Greek δῠτικός (dutikós). Morphologically δύω (dýo) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation
  • IPA(key): /ðitiˈkos/
  • Hyphenation: δυ‧τι‧κός

Adjective

δυτικός • (dytikós) m (feminine δυτική, neuter δυτικό)

  1. west, westward, westerly, western

Declension
declension of δυτικός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative δυτικός δυτική δυτικό δυτικοί δυτικές δυτικά
genitive δυτικού δυτικής δυτικού δυτικών δυτικών δυτικών
accusative δυτικό δυτική δυτικό δυτικούς δυτικές δυτικά
vocative δυτικέ δυτική δυτικό δυτικοί δυτικές δυτικά
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο δυτικός, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο δυτικός (o pio dytikós), etc.)
degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative δυτικότερος δυτικότερη δυτικότερο δυτικότεροι δυτικότερες δυτικότερα
genitive δυτικότερου δυτικότερης δυτικότερου δυτικότερων δυτικότερων δυτικότερων
accusative δυτικότερο δυτικότερη δυτικότερο δυτικότερους δυτικότερες δυτικότερα
vocative δυτικότερε δυτικότερη δυτικότερο δυτικότεροι δυτικότερες δυτικότερα
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο δυτικότερος", etc)

Coordinate terms
  • Appendix:Greek compass points

Noun

δυτικός • (dytikós) m (plural δυτικοί)

  1. westerner

Declension
declension of δυτικός
singular plural
nominative δυτικός • δυτικοί •
genitive δυτικού • δυτικών •
accusative δυτικό • δυτικούς •
vocative δυτικέ • δυτικοί •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.