δικαίωμα

Greek

Etymology

From Ancient Greek δικαίωμα (dikaíōma), equivalent to δικαιώνω (dikaióno, “to justify”) +‎ -ωμα (-oma).

Pronunciation

IPA^(key): /ðiˈceoma/

Noun

δικαίωμα • (dikaíoma) n (plural δικαιώματα)

(law) right, entitlement
ανθρώπινα δικαιώματα ― anthrópina dikaiómata ― human rights
right, warrant, authority, power
Δεν είχες το δικαίωμα να πυροβολήσεις. ― Den eíches to dikaíoma na pyrovolíseis. ― You didn't have permission to shoot.

Declension

declension of δικαίωμα

	singular	plural
nominative	δικαίωμα •	δικαιώματα •
genitive	δικαιώματος •	δικαιωμάτων •
accusative	δικαίωμα •	δικαιώματα •
vocative	δικαίωμα •	δικαιώματα •

Coordinate terms

see: δίκη f (díki, “trial”)

Related terms

δίκαιος (díkaios, “fair”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.