διαλελυμένος

Ancient Greek

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.lɛ.lyˈmɛ.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.le.lyˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.le.lyˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.le.liˈme.nos/

Participle

δῐᾰλελῠμένος • (dialeluménos) m (feminine δῐᾰλελῠμένη, neuter δῐᾰλελῠμένον); first/second declension

(Koine) present mediopassive participle of δῐᾰλῡ́ομαι (dialū́omai)

Inflection

First and second declension of δῐᾰλελῠμένος; δῐᾰλελῠμένη; δῐᾰλελῠμένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δῐᾰλελῠμένος dialeluménos	δῐᾰλελῠμένη dialeluménē	δῐᾰλελῠμένον dialeluménon	δῐᾰλελῠμένω dialeluménō	δῐᾰλελῠμένᾱ dialeluménā	δῐᾰλελῠμένω dialeluménō	δῐᾰλελῠμένοι dialeluménoi	δῐᾰλελῠμέναι dialeluménai	δῐᾰλελῠμένᾰ dialeluména
Genitive	δῐᾰλελῠμένου dialeluménou	δῐᾰλελῠμένης dialeluménēs	δῐᾰλελῠμένου dialeluménou	δῐᾰλελῠμένοιν dialeluménoin	δῐᾰλελῠμέναιν dialeluménain	δῐᾰλελῠμένοιν dialeluménoin	δῐᾰλελῠμένων dialeluménōn	δῐᾰλελῠμένων dialeluménōn	δῐᾰλελῠμένων dialeluménōn
Dative	δῐᾰλελῠμένῳ dialeluménōi	δῐᾰλελῠμένῃ dialeluménēi	δῐᾰλελῠμένῳ dialeluménōi	δῐᾰλελῠμένοιν dialeluménoin	δῐᾰλελῠμέναιν dialeluménain	δῐᾰλελῠμένοιν dialeluménoin	δῐᾰλελῠμένοις dialeluménois	δῐᾰλελῠμέναις dialeluménais	δῐᾰλελῠμένοις dialeluménois
Accusative	δῐᾰλελῠμένον dialeluménon	δῐᾰλελῠμένην dialeluménēn	δῐᾰλελῠμένον dialeluménon	δῐᾰλελῠμένω dialeluménō	δῐᾰλελῠμένᾱ dialeluménā	δῐᾰλελῠμένω dialeluménō	δῐᾰλελῠμένους dialeluménous	δῐᾰλελῠμένᾱς dialeluménās	δῐᾰλελῠμένᾰ dialeluména
Vocative	δῐᾰλελῠμένε dialeluméne	δῐᾰλελῠμένη dialeluménē	δῐᾰλελῠμένον dialeluménon	δῐᾰλελῠμένω dialeluménō	δῐᾰλελῠμένᾱ dialeluménā	δῐᾰλελῠμένω dialeluménō	δῐᾰλελῠμένοι dialeluménoi	δῐᾰλελῠμέναι dialeluménai	δῐᾰλελῠμένᾰ dialeluména
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Alternative forms

διαλυμένος (dialyménos) (informal)

Etymology

Perfect participle of διαλύομαι (dialýomai), passive form of διαλύω (“dissolve”), from the Hellenistic Koine Greek δῐᾰλελῠμένος. Also, semantic loan from French dissous.[1] Morphologically, from δια- (“through”) + λελῠμένος (leluménos, “untied; solved”).

Pronunciation

IPA^(key): /ðia.le.liˈme.nos/
Hyphenation: δι‧α‧λε‧λυ‧μέ‧νος

Participle

διαλελυμένος • (dialelyménos) m (feminine διαλελυμένη, neuter διαλελυμένο)

(formal) Alternative form of διαλυμένος (dialyménos)

Declension

declension of διαλελυμένος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διαλελυμένος	διαλελυμένη	διαλελυμένο	διαλελυμένοι	διαλελυμένες	διαλελυμένα
genitive	διαλελυμένου	διαλελυμένης	διαλελυμένου	διαλελυμένων	διαλελυμένων	διαλελυμένων
accusative	διαλελυμένο	διαλελυμένη	διαλελυμένο	διαλελυμένους	διαλελυμένες	διαλελυμένα
vocative	διαλελυμένε	διαλελυμένη	διαλελυμένο	διαλελυμένοι	διαλελυμένες	διαλελυμένα

References

διαλελυμένος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] διαλελυμένος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.