διάνυσμα
Greek
Etymology
Semantic loan from French vecteur. From Helleniscit Koine Greek διάνυσμα. Morphologically, from δι- (“to go through”) + άνυσμα (“vector, distance covered”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈðia.ni.zma/
- Hyphenation: δι‧ά‧νυ‧σμα
Declension
declension of διάνυσμα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | διάνυσμα • | διανύσματα • |
| genitive | διανύσματος • | διανυσμάτων • |
| accusative | διάνυσμα • | διανύσματα • |
| vocative | διάνυσμα • | διανύσματα • |
Synonyms
- άνυσμα (ánysma)
Derived terms
- διανυσματικός (dianysmatikós), ανυσματικός (anysmatikós)
- διανύω (dianýo, “traverse”)
Further reading
- διάνυσμα in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.