διάμετρος

Ancient Greek

Etymology

From δῐᾰ- (dia-, “through”) +‎ μέτρον (métron, “measure”).

Pronunciation
 

Noun

δῐᾰ́μετρος • (diámetros) f (genitive δῐᾰμέτρου); second declension

  1. the diameter or diagonal of a parallelogram
    1. the diameter of a circle
  2. a rule for drawing the diameter

Inflection
Second declension of ὁ δῐᾰ́μετρος; τοῦ δῐᾰμέτρου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ δῐᾰ́μετρος
ho diámetros		 τὼ δῐᾰμέτρω
tṑ diamétrō		 οἱ δῐᾰ́μετροι
hoi diámetroi
Genitive τοῦ δῐᾰμέτρου
toû diamétrou		 τοῖν δῐᾰμέτροιν
toîn diamétroin		 τῶν δῐᾰμέτρων
tôn diamétrōn
Dative τῷ δῐᾰμέτρῳ
tôi diamétrōi		 τοῖν δῐᾰμέτροιν
toîn diamétroin		 τοῖς δῐᾰμέτροις
toîs diamétrois
Accusative τὸν δῐᾰ́μετρον
tòn diámetron		 τὼ δῐᾰμέτρω
tṑ diamétrō		 τοὺς δῐᾰμέτρους
toùs diamétrous
Vocative δῐᾰ́μετρε
diámetre		 δῐᾰμέτρω
diamétrō		 δῐᾰ́μετροι
diámetroi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

References

Greek

Noun

διάμετρος • (diámetros) f (plural διάμετροι)

  1. (geometry, engineering) diameter

Declension
declension of διάμετρος
singular plural
nominative διάμετρος • διάμετροι •
genitive διαμέτρου • διαμέτρων •
accusative διάμετρο • διαμέτρους •
vocative διάμετρε •  διάμετρο • διάμετροι •

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.