δένδρινος

Ancient Greek

Etymology

From δένδρον (déndron, “tree”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dén.dri.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈdɛn.dri.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈðen.dri.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈðen.dri.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈðen.dri.nos/

Adjective

δένδρῐνος • (déndrinos) m (feminine δενδρίνη, neuter δένδρῐνον); first/second declension

made of wood

Inflection

First and second declension of δένδρῐνος; δενδρῐ́νη; δένδρῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δένδρῐνος déndrinos	δενδρῐ́νη dendrínē	δένδρῐνον déndrinon	δενδρῐ́νω dendrínō	δενδρῐ́νᾱ dendrínā	δενδρῐ́νω dendrínō	δένδρῐνοι déndrinoi	δένδρῐναι déndrinai	δένδρῐνᾰ déndrina
Genitive	δενδρῐ́νου dendrínou	δενδρῐ́νης dendrínēs	δενδρῐ́νου dendrínou	δενδρῐ́νοιν dendrínoin	δενδρῐ́ναιν dendrínain	δενδρῐ́νοιν dendrínoin	δενδρῐ́νων dendrínōn	δενδρῐ́νων dendrínōn	δενδρῐ́νων dendrínōn
Dative	δενδρῐ́νῳ dendrínōi	δενδρῐ́νῃ dendrínēi	δενδρῐ́νῳ dendrínōi	δενδρῐ́νοιν dendrínoin	δενδρῐ́ναιν dendrínain	δενδρῐ́νοιν dendrínoin	δενδρῐ́νοις dendrínois	δενδρῐ́ναις dendrínais	δενδρῐ́νοις dendrínois
Accusative	δένδρῐνον déndrinon	δενδρῐ́νην dendrínēn	δένδρῐνον déndrinon	δενδρῐ́νω dendrínō	δενδρῐ́νᾱ dendrínā	δενδρῐ́νω dendrínō	δενδρῐ́νους dendrínous	δενδρῐ́νᾱς dendrínās	δένδρῐνᾰ déndrina
Vocative	δένδρῐνε déndrine	δενδρῐ́νη dendrínē	δένδρῐνον déndrinon	δενδρῐ́νω dendrínō	δενδρῐ́νᾱ dendrínā	δενδρῐ́νω dendrínō	δένδρῐνοι déndrinoi	δένδρῐναι déndrinai	δένδρῐνᾰ déndrina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δενδρῐ́νως dendrínōs			δενδρῐνώτερος dendrinṓteros			δενδρῐνώτᾰτος dendrinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.