δέμω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *dem-. Related to δόμος (dómos, “house”)

Pronunciation
 

Verb

δέμω • (démō)

  1. to build, construct, prepare, make

Inflection
   Present: δέμω, δέμομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δέμω δέμεις δέμει δέμετον δέμετον δέμομεν δέμετε δέμουσῐ(ν)
subjunctive δέμω δέμῃς δέμῃ δέμητον δέμητον δέμωμεν δέμητε δέμωσῐ(ν)
optative δέμοιμῐ δέμοις δέμοι δέμοιτον δεμοίτην δέμοιμεν δέμοιτε δέμοιεν
imperative   δέμε δεμέτω δέμετον δεμέτων   δέμετε δεμόντων
middle/
passive		 indicative δέμομαι δέμῃ,
δέμει		 δέμεται δέμεσθον δέμεσθον δεμόμεθᾰ δέμεσθε δέμονται
subjunctive δέμωμαι δέμῃ δέμηται δέμησθον δέμησθον δεμώμεθᾰ δέμησθε δέμωνται
optative δεμοίμην δέμοιο δέμοιτο δέμοισθον δεμοίσθην δεμοίμεθᾰ δέμοισθε δέμοιντο
imperative   δέμου δεμέσθω δέμεσθον δεμέσθων   δέμεσθε δεμέσθων
active middle/passive
infinitive δέμειν δέμεσθαι
participle m δέμων δεμόμενος
f δέμουσᾰ δεμομένη
n δέμον δεμόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔδεμον, ἐδεμόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔδεμον ἔδεμες ἔδεμε(ν) ἐδέμετον ἐδεμέτην ἐδέμομεν ἐδέμετε ἔδεμον
middle/
passive		 indicative ἐδεμόμην ἐδέμου ἐδέμετο ἐδέμεσθον ἐδεμέσθην ἐδεμόμεθᾰ ἐδέμεσθε ἐδέμοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔδειμᾰ, ἐδειμᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔδειμᾰ ἔδειμᾰς ἔδειμε(ν) ἐδείμᾰτον ἐδειμᾰ́την ἐδείμᾰμεν ἐδείμᾰτε ἔδειμᾰν
subjunctive δείμω δείμῃς δείμῃ δείμητον δείμητον δείμωμεν δείμητε δείμωσῐ(ν)
optative δείμαιμῐ δείμειᾰς,
δείμαις		 δείμειε(ν),
δείμαι		 δείμαιτον δειμαίτην δείμαιμεν δείμαιτε δείμειᾰν,
δείμαιεν
imperative   δεῖμον δειμᾰ́τω δείμᾰτον δειμᾰ́των   δείμᾰτε δειμᾰ́ντων
middle indicative ἐδειμᾰ́μην ἐδείμω ἐδείμᾰτο ἐδείμᾰσθον ἐδειμᾰ́σθην ἐδειμᾰ́μεθᾰ ἐδείμᾰσθε ἐδείμᾰντο
subjunctive δείμωμαι δείμῃ δείμηται δείμησθον δείμησθον δειμώμεθᾰ δείμησθε δείμωνται
optative δειμαίμην δείμαιο δείμαιτο δείμαισθον δειμαίσθην δειμαίμεθᾰ δείμαισθε δείμαιντο
imperative   δεῖμαι δειμᾰ́σθω δείμᾰσθον δειμᾰ́σθων   δείμᾰσθε δειμᾰ́σθων
active middle
infinitive δεῖμαι δείμᾰσθαι
participle m δείμᾱς δειμᾰ́μενος
f δείμᾱσᾰ δειμᾰμένη
n δεῖμᾰν δειμᾰ́μενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δέδμημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative δέδμημαι δέδμησαι δέδμηται δέδμησθον δέδμησθον δεδμήμεθᾰ δέδμησθε δέδμηνται
subjunctive δεδμημένος ὦ δεδμημένος ᾖς δεδμημένος ᾖ δεδμημένω ἦτον δεδμημένω ἦτον δεδμημένοι ὦμεν δεδμημένοι ἦτε δεδμημένοι ὦσῐ(ν)
optative δεδμημένος εἴην δεδμημένος εἴης δεδμημένος εἴη δεδμημένοι εἴητον/εἶτον δεδμημένω εἰήτην/εἴτην δεδμημένοι εἴημεν/εἶμεν δεδμημένοι εἴητε/εἶτε δεδμημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   δέδμησο δεδμήσθω δέδμησθον δεδμήσθων   δέδμησθε δεδμήσθων
middle/passive
infinitive δεδμῆσθαι
participle m δεδμημένος
f δεδμημένη
n δεδμημένον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐδεδμήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἐδεδμήμην ἐδέδμησο ἐδέδμητο ἐδέδμησθον ἐδεδμήσθην ἐδεδμήμεθᾰ ἐδέδμησθε ἐδέδμηντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.