δάφνινος

Ancient Greek

Etymology

From δάφνη (dáphnē, “laurel, bay”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dá.pʰni.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈda.pʰni.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈða.ɸni.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈða.fni.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈða.fni.nos/

Adjective

δάφνῐνος • (dáphninos) m (feminine δαφνίνη, neuter δάφνῐνον); first/second declension

made of bay

Inflection

First and second declension of δάφνῐνος; δαφνῐ́νη; δάφνῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δάφνῐνος dáphninos	δαφνῐ́νη daphnínē	δάφνῐνον dáphninon	δαφνῐ́νω daphnínō	δαφνῐ́νᾱ daphnínā	δαφνῐ́νω daphnínō	δάφνῐνοι dáphninoi	δάφνῐναι dáphninai	δάφνῐνᾰ dáphnina
Genitive	δαφνῐ́νου daphnínou	δαφνῐ́νης daphnínēs	δαφνῐ́νου daphnínou	δαφνῐ́νοιν daphnínoin	δαφνῐ́ναιν daphnínain	δαφνῐ́νοιν daphnínoin	δαφνῐ́νων daphnínōn	δαφνῐ́νων daphnínōn	δαφνῐ́νων daphnínōn
Dative	δαφνῐ́νῳ daphnínōi	δαφνῐ́νῃ daphnínēi	δαφνῐ́νῳ daphnínōi	δαφνῐ́νοιν daphnínoin	δαφνῐ́ναιν daphnínain	δαφνῐ́νοιν daphnínoin	δαφνῐ́νοις daphnínois	δαφνῐ́ναις daphnínais	δαφνῐ́νοις daphnínois
Accusative	δάφνῐνον dáphninon	δαφνῐ́νην daphnínēn	δάφνῐνον dáphninon	δαφνῐ́νω daphnínō	δαφνῐ́νᾱ daphnínā	δαφνῐ́νω daphnínō	δαφνῐ́νους daphnínous	δαφνῐ́νᾱς daphnínās	δάφνῐνᾰ dáphnina
Vocative	δάφνῐνε dáphnine	δαφνῐ́νη daphnínē	δάφνῐνον dáphninon	δαφνῐ́νω daphnínō	δαφνῐ́νᾱ daphnínā	δαφνῐ́νω daphnínō	δάφνῐνοι dáphninoi	δάφνῐναι dáphninai	δάφνῐνᾰ dáphnina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δαφνῐ́νως daphnínōs			δαφνῐνώτερος daphninṓteros			δαφνῐνώτᾰτος daphninṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.