γκρεμός

• γκρεμνός m (gkremnós)
• κρημνός m (krimnós) (scholarly)

From Medieval Byzantine Greek γκρεμνός from Ancient Greek κρημνός (krēmnós) with pronunciation of accusative with liaison: τόν κρημνόν (/ton kriˈmnon/ > /toŋɡriˈmnon/). In Modern Greek [mn] > [m].[1]

• IPA^(key): /ɡreˈmos/
• Hyphenation: γκρε‧μός

γκρεμός • (gkremós) m (plural γκρεμοί)

1. cliff, precipice

• μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα (bros gkremós kai píso réma, “(literally:cliff in front, torrent behind) between a rock and a hard place”)
• στο χείλος του γκρεμού (sto cheílos tou gkremoú, “on the precipice, on the edge of a precipice, at sharp end”)

• γκρεμίζω (gkremízo, “demolish, pull down; hurl down”)
• γκρέμισμα n (gkrémisma)
• γκρεμοτσακίζω (gkremotsakízo, “hurl down”) (emphatic)

Also:

• απόκρημνος (apókrimnos, “steep”)
• κατακρημνίζω (katakrimnízo, “demolish, pull down; hurl down”)
• κατακρήμνιση f (katakrímnisi)
• κατακρήμνισμα n (katakrímnisma)