γενεαλογέω
Ancient Greek
Etymology
From γενεᾱλόγος (geneālógos, “genealogist”) + -έω (-éō, denominative verbal suffix).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ɡe.ne.aː.lo.ɡé.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ɡɛ.nɛ.a.loˈɡɛ.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɣe.ne.a.loˈɣe.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ʝe.ne.a.loˈʝe.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ʝe.ne.a.loˈʝe.o/
Inflection
Present: γενεᾱλογέω, γενεᾱλογέομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | γενεᾱλογέω | γενεᾱλογέεις | γενεᾱλογέει | γενεᾱλογέετον | γενεᾱλογέετον | γενεᾱλογέομεν | γενεᾱλογέετε | γενεᾱλογέουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | γενεᾱλογέω | γενεᾱλογέῃς | γενεᾱλογέῃ | γενεᾱλογέητον | γενεᾱλογέητον | γενεᾱλογέωμεν | γενεᾱλογέητε | γενεᾱλογέωσῐ(ν) | |||||
optative | γενεᾱλογέοιμῐ | γενεᾱλογέοις | γενεᾱλογέοι | γενεᾱλογέοιτον | γενεᾱλογεοίτην | γενεᾱλογέοιμεν | γενεᾱλογέοιτε | γενεᾱλογέοιεν | |||||
imperative | γενεᾱλόγεε | γενεᾱλογεέτω | γενεᾱλογέετον | γενεᾱλογεέτων | γενεᾱλογέετε | γενεᾱλογεόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | γενεᾱλογέομαι | γενεᾱλογέῃ, γενεᾱλογέει |
γενεᾱλογέεται | γενεᾱλογέεσθον | γενεᾱλογέεσθον | γενεᾱλογεόμεθᾰ | γενεᾱλογέεσθε | γενεᾱλογέονται | ||||
subjunctive | γενεᾱλογέωμαι | γενεᾱλογέῃ | γενεᾱλογέηται | γενεᾱλογέησθον | γενεᾱλογέησθον | γενεᾱλογεώμεθᾰ | γενεᾱλογέησθε | γενεᾱλογέωνται | |||||
optative | γενεᾱλογεοίμην | γενεᾱλογέοιο | γενεᾱλογέοιτο | γενεᾱλογέοισθον | γενεᾱλογεοίσθην | γενεᾱλογεοίμεθᾰ | γενεᾱλογέοισθε | γενεᾱλογέοιντο | |||||
imperative | γενεᾱλογέου | γενεᾱλογεέσθω | γενεᾱλογέεσθον | γενεᾱλογεέσθων | γενεᾱλογέεσθε | γενεᾱλογεέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | γενεᾱλογέειν | γενεᾱλογέεσθαι | |||||||||||
participle | m | γενεᾱλογέων | γενεᾱλογεόμενος | ||||||||||
f | γενεᾱλογέουσᾰ | γενεᾱλογεομένη | |||||||||||
n | γενεᾱλογέον | γενεᾱλογεόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Present: γενεᾱλογῶ, γενεᾱλογοῦμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | γενεᾱλογῶ | γενεᾱλογεῖς | γενεᾱλογεῖ | γενεᾱλογεῖτον | γενεᾱλογεῖτον | γενεᾱλογοῦμεν | γενεᾱλογεῖτε | γενεᾱλογοῦσῐ(ν) | ||||
subjunctive | γενεᾱλογῶ | γενεᾱλογῇς | γενεᾱλογῇ | γενεᾱλογῆτον | γενεᾱλογῆτον | γενεᾱλογῶμεν | γενεᾱλογῆτε | γενεᾱλογῶσῐ(ν) | |||||
optative | γενεᾱλογοίην, γενεᾱλογοῖμῐ |
γενεᾱλογοίης, γενεᾱλογοῖς |
γενεᾱλογοίη, γενεᾱλογοῖ |
γενεᾱλογοῖτον, γενεᾱλογοίητον |
γενεᾱλογοίτην, γενεᾱλογοιήτην |
γενεᾱλογοῖμεν, γενεᾱλογοίημεν |
γενεᾱλογοῖτε, γενεᾱλογοίητε |
γενεᾱλογοῖεν, γενεᾱλογοίησᾰν | |||||
imperative | γενεᾱλόγει | γενεᾱλογείτω | γενεᾱλογεῖτον | γενεᾱλογείτων | γενεᾱλογεῖτε | γενεᾱλογούντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | γενεᾱλογοῦμαι | γενεᾱλογεῖ, γενεᾱλογῇ |
γενεᾱλογεῖται | γενεᾱλογεῖσθον | γενεᾱλογεῖσθον | γενεᾱλογούμεθᾰ | γενεᾱλογεῖσθε | γενεᾱλογοῦνται | ||||
subjunctive | γενεᾱλογῶμαι | γενεᾱλογῇ | γενεᾱλογῆται | γενεᾱλογῆσθον | γενεᾱλογῆσθον | γενεᾱλογώμεθᾰ | γενεᾱλογῆσθε | γενεᾱλογῶνται | |||||
optative | γενεᾱλογοίμην | γενεᾱλογοῖο | γενεᾱλογοῖτο | γενεᾱλογοῖσθον | γενεᾱλογοίσθην | γενεᾱλογοίμεθᾰ | γενεᾱλογοῖσθε | γενεᾱλογοῖντο | |||||
imperative | γενεᾱλογοῦ | γενεᾱλογείσθω | γενεᾱλογεῖσθον | γενεᾱλογείσθων | γενεᾱλογεῖσθε | γενεᾱλογείσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | γενεᾱλογεῖν | γενεᾱλογεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | γενεᾱλογῶν | γενεᾱλογούμενος | ||||||||||
f | γενεᾱλογοῦσᾰ | γενεᾱλογουμένη | |||||||||||
n | γενεᾱλογοῦν | γενεᾱλογούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐγενεᾱλόγεον, ἐγενεᾱλογεόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐγενεᾱλόγεον | ἐγενεᾱλόγεες | ἐγενεᾱλόγεε(ν) | ἐγενεᾱλογέετον | ἐγενεᾱλογεέτην | ἐγενεᾱλογέομεν | ἐγενεᾱλογέετε | ἐγενεᾱλόγεον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐγενεᾱλογεόμην | ἐγενεᾱλογέου | ἐγενεᾱλογέετο | ἐγενεᾱλογέεσθον | ἐγενεᾱλογεέσθην | ἐγενεᾱλογεόμεθᾰ | ἐγενεᾱλογέεσθε | ἐγενεᾱλογέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐγενεᾱλόγουν, ἐγενεᾱλογούμην (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐγενεᾱλόγουν | ἐγενεᾱλόγεις | ἐγενεᾱλόγει | ἐγενεᾱλογεῖτον | ἐγενεᾱλογείτην | ἐγενεᾱλογοῦμεν | ἐγενεᾱλογεῖτε | ἐγενεᾱλόγουν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐγενεᾱλογούμην | ἐγενεᾱλογοῦ | ἐγενεᾱλογεῖτο | ἐγενεᾱλογεῖσθον | ἐγενεᾱλογείσθην | ἐγενεᾱλογούμεθᾰ | ἐγενεᾱλογεῖσθε | ἐγενεᾱλογοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
References
- γενεαλογέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- γενεαλογέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- γενεαλογέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- γενεαλογέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2019)
- G1075 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.