βρύκω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

Pronunciation
 

Verb

βρύκω • (brúkō)

  1. devour, gobble
  2. bite, chew
  3. gnash, grind one's teeth

Inflection
   Present: βρῡ́κω, βρῡ́κομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βρῡ́κω βρῡ́κεις βρῡ́κει βρῡ́κετον βρῡ́κετον βρῡ́κομεν βρῡ́κετε βρῡ́κουσῐ(ν)
subjunctive βρῡ́κω βρῡ́κῃς βρῡ́κῃ βρῡ́κητον βρῡ́κητον βρῡ́κωμεν βρῡ́κητε βρῡ́κωσῐ(ν)
optative βρῡ́κοιμῐ βρῡ́κοις βρῡ́κοι βρῡ́κοιτον βρῡκοίτην βρῡ́κοιμεν βρῡ́κοιτε βρῡ́κοιεν
imperative   βρῦκε βρῡκέτω βρῡ́κετον βρῡκέτων   βρῡ́κετε βρῡκόντων
middle/
passive		 indicative βρῡ́κομαι βρῡ́κῃ,
βρῡ́κει		 βρῡ́κεται βρῡ́κεσθον βρῡ́κεσθον βρῡκόμεθᾰ βρῡ́κεσθε βρῡ́κονται
subjunctive βρῡ́κωμαι βρῡ́κῃ βρῡ́κηται βρῡ́κησθον βρῡ́κησθον βρῡκώμεθᾰ βρῡ́κησθε βρῡ́κωνται
optative βρῡκοίμην βρῡ́κοιο βρῡ́κοιτο βρῡ́κοισθον βρῡκοίσθην βρῡκοίμεθᾰ βρῡ́κοισθε βρῡ́κοιντο
imperative   βρῡ́κου βρῡκέσθω βρῡ́κεσθον βρῡκέσθων   βρῡ́κεσθε βρῡκέσθων
active middle/passive
infinitive βρῡ́κειν βρῡ́κεσθαι
participle m βρῡ́κων βρῡκόμενος
f βρῡ́κουσᾰ βρῡκομένη
n βρῦκον βρῡκόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔβρῡκον, ἐβρῡκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔβρῡκον ἔβρῡκες ἔβρῡκε(ν) ἐβρῡ́κετον ἐβρῡκέτην ἐβρῡ́κομεν ἐβρῡ́κετε ἔβρῡκον
middle/
passive		 indicative ἐβρῡκόμην ἐβρῡ́κου ἐβρῡ́κετο ἐβρῡ́κεσθον ἐβρῡκέσθην ἐβρῡκόμεθᾰ ἐβρῡ́κεσθε ἐβρῡ́κοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βρύξω, βρύξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βρύξω βρύξεις βρύξει βρύξετον βρύξετον βρύξομεν βρύξετε βρύξουσῐ(ν)
optative βρύξοιμῐ βρύξοις βρύξοι βρύξοιτον βρυξοίτην βρύξοιμεν βρύξοιτε βρύξοιεν
middle indicative βρύξομαι βρύξῃ,
βρύξει		 βρύξεται βρύξεσθον βρύξεσθον βρυξόμεθᾰ βρύξεσθε βρύξονται
optative βρυξοίμην βρύξοιο βρύξοιτο βρύξοισθον βρυξοίσθην βρυξοίμεθᾰ βρύξοισθε βρύξοιντο
active middle
infinitive βρύξειν βρύξεσθαι
participle m βρύξων βρυξόμενος
f βρύξουσᾰ βρυξομένη
n βρῦξον βρυξόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔβρυξᾰ, ἐβρυξᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔβρυξᾰ ἔβρυξᾰς ἔβρυξε(ν) ἐβρύξᾰτον ἐβρυξᾰ́την ἐβρύξᾰμεν ἐβρύξᾰτε ἔβρυξᾰν
subjunctive βρύξω βρύξῃς βρύξῃ βρύξητον βρύξητον βρύξωμεν βρύξητε βρύξωσῐ(ν)
optative βρύξαιμῐ βρύξειᾰς,
βρύξαις		 βρύξειε(ν),
βρύξαι		 βρύξαιτον βρυξαίτην βρύξαιμεν βρύξαιτε βρύξειᾰν,
βρύξαιεν
imperative   βρῦξον βρυξᾰ́τω βρύξᾰτον βρυξᾰ́των   βρύξᾰτε βρυξᾰ́ντων
middle indicative ἐβρυξᾰ́μην ἐβρύξω ἐβρύξᾰτο ἐβρύξᾰσθον ἐβρυξᾰ́σθην ἐβρυξᾰ́μεθᾰ ἐβρύξᾰσθε ἐβρύξᾰντο
subjunctive βρύξωμαι βρύξῃ βρύξηται βρύξησθον βρύξησθον βρυξώμεθᾰ βρύξησθε βρύξωνται
optative βρυξαίμην βρύξαιο βρύξαιτο βρύξαισθον βρυξαίσθην βρυξαίμεθᾰ βρύξαισθε βρύξαιντο
imperative   βρῦξαι βρυξᾰ́σθω βρύξᾰσθον βρυξᾰ́σθων   βρύξᾰσθε βρυξᾰ́σθων
active middle
infinitive βρῦξαι βρύξᾰσθαι
participle m βρύξᾱς βρυξᾰ́μενος
f βρύξᾱσᾰ βρυξᾰμένη
n βρῦξᾰν βρυξᾰ́μενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.