βλύζω

Ancient Greek

Alternative forms

βλύω (blúō)
βλύσσω (blússō)
βλυστάνω (blustánō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /blýz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbly.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβly.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈvly.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈvli.zo/

Verb

βλύζω • (blúzō)

(of liquids) to bubble or gush forth

Inflection

Present: βλύζω, βλύζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βλύζω	βλύζεις	βλύζει	βλύζετον	βλύζετον	βλύζομεν	βλύζετε	βλύζουσῐ(ν)
	subjunctive	βλύζω	βλύζῃς	βλύζῃ	βλύζητον	βλύζητον	βλύζωμεν	βλύζητε	βλύζωσῐ(ν)
	optative	βλύζοιμῐ	βλύζοις	βλύζοι	βλύζοιτον	βλυζοίτην	βλύζοιμεν	βλύζοιτε	βλύζοιεν
	imperative		βλῦζε	βλυζέτω	βλύζετον	βλυζέτων		βλύζετε	βλυζόντων
middle/ passive	indicative	βλύζομαι	βλύζῃ, βλύζει	βλύζεται	βλύζεσθον	βλύζεσθον	βλυζόμεθᾰ	βλύζεσθε	βλύζονται
	subjunctive	βλύζωμαι	βλύζῃ	βλύζηται	βλύζησθον	βλύζησθον	βλυζώμεθᾰ	βλύζησθε	βλύζωνται
	optative	βλυζοίμην	βλύζοιο	βλύζοιτο	βλύζοισθον	βλυζοίσθην	βλυζοίμεθᾰ	βλύζοισθε	βλύζοιντο
	imperative		βλύζου	βλυζέσθω	βλύζεσθον	βλυζέσθων		βλύζεσθε	βλυζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βλύζειν				βλύζεσθαι
participle	m	βλύζων				βλυζόμενος
	f	βλύζουσᾰ				βλυζομένη
	n	βλῦζον				βλυζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔβλυζον, ἐβλυζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔβλυζον	ἔβλυζες	ἔβλυζε(ν)	ἐβλύζετον	ἐβλυζέτην	ἐβλύζομεν	ἐβλύζετε	ἔβλυζον
middle/ passive	indicative	ἐβλυζόμην	ἐβλύζου	ἐβλύζετο	ἐβλύζεσθον	ἐβλυζέσθην	ἐβλυζόμεθᾰ	ἐβλύζεσθε	ἐβλύζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: βλύσω, βλύσομαι, βλυσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βλύσω	βλύσεις	βλύσει	βλύσετον	βλύσετον	βλύσομεν	βλύσετε	βλύσουσῐ(ν)
active	optative	βλύσοιμῐ	βλύσοις	βλύσοι	βλύσοιτον	βλυσοίτην	βλύσοιμεν	βλύσοιτε	βλύσοιεν
middle	indicative	βλύσομαι	βλύσῃ, βλύσει	βλύσεται	βλύσεσθον	βλύσεσθον	βλυσόμεθᾰ	βλύσεσθε	βλύσονται
middle	optative	βλυσοίμην	βλύσοιο	βλύσοιτο	βλύσοισθον	βλυσοίσθην	βλυσοίμεθᾰ	βλύσοισθε	βλύσοιντο
passive	indicative	βλυσθήσομαι	βλυσθήσῃ	βλυσθήσεται	βλυσθήσεσθον	βλυσθήσεσθον	βλυσθησόμεθᾰ	βλυσθήσεσθε	βλυσθήσονται
passive	optative	βλυσθησοίμην	βλυσθήσοιο	βλυσθήσοιτο	βλυσθήσοισθον	βλυσθησοίσθην	βλυσθησοίμεθᾰ	βλυσθήσοισθε	βλυσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		βλύσειν			βλύσεσθαι		βλυσθήσεσθαι
participle	m	βλύσων			βλυσόμενος		βλυσθησόμενος
	f	βλύσουσᾰ			βλυσομένη		βλυσθησομένη
	n	βλῦσον			βλυσόμενον		βλυσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔβλυσᾰ, ἐβλυσᾰ́μην, ἐβλύσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔβλυσᾰ	ἔβλυσᾰς	ἔβλυσε(ν)	ἐβλύσᾰτον	ἐβλυσᾰ́την	ἐβλύσᾰμεν	ἐβλύσᾰτε	ἔβλυσᾰν
	subjunctive	βλύσω	βλύσῃς	βλύσῃ	βλύσητον	βλύσητον	βλύσωμεν	βλύσητε	βλύσωσῐ(ν)
	optative	βλύσαιμῐ	βλύσειᾰς, βλύσαις	βλύσειε(ν), βλύσαι	βλύσαιτον	βλυσαίτην	βλύσαιμεν	βλύσαιτε	βλύσειᾰν, βλύσαιεν
	imperative		βλῦσον	βλυσᾰ́τω	βλύσᾰτον	βλυσᾰ́των		βλύσᾰτε	βλυσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐβλυσᾰ́μην	ἐβλύσω	ἐβλύσᾰτο	ἐβλύσᾰσθον	ἐβλυσᾰ́σθην	ἐβλυσᾰ́μεθᾰ	ἐβλύσᾰσθε	ἐβλύσᾰντο
	subjunctive	βλύσωμαι	βλύσῃ	βλύσηται	βλύσησθον	βλύσησθον	βλυσώμεθᾰ	βλύσησθε	βλύσωνται
	optative	βλυσαίμην	βλύσαιο	βλύσαιτο	βλύσαισθον	βλυσαίσθην	βλυσαίμεθᾰ	βλύσαισθε	βλύσαιντο
	imperative		βλῦσαι	βλυσᾰ́σθω	βλύσᾰσθον	βλυσᾰ́σθων		βλύσᾰσθε	βλυσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐβλύσθην	ἐβλύσθης	ἐβλύσθη	ἐβλύσθητον	ἐβλυσθήτην	ἐβλύσθημεν	ἐβλύσθητε	ἐβλύσθησᾰν
	subjunctive	βλυσθῶ	βλυσθῇς	βλυσθῇ	βλυσθῆτον	βλυσθῆτον	βλυσθῶμεν	βλυσθῆτε	βλυσθῶσῐ(ν)
	optative	βλυσθείην	βλυσθείης	βλυσθείη	βλυσθεῖτον, βλυσθείητον	βλυσθείτην, βλυσθειήτην	βλυσθεῖμεν, βλυσθείημεν	βλυσθεῖτε, βλυσθείητε	βλυσθεῖεν, βλυσθείησᾰν
	imperative		βλύσθητῐ	βλυσθήτω	βλύσθητον	βλυσθήτων		βλύσθητε	βλυσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		βλῦσαι			βλύσᾰσθαι		βλυσθῆναι
participle	m	βλύσᾱς			βλυσᾰ́μενος		βλυσθείς
	f	βλύσᾱσᾰ			βλυσᾰμένη		βλυσθεῖσᾰ
	n	βλῦσᾰν			βλυσᾰ́μενον		βλυσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

βλύζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
βλύζω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
βλύζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
βλύζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2019)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.