βαρήκοος
Greek
Adjective
βαρήκοος • (varíkoos) m (feminine βαρήκοη, neuter βαρήκοο)
- hard of hearing, with impaired hearing
Declension
declension of βαρήκοος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | βαρήκοος | βαρήκοη | βαρήκοο | βαρήκοοι | βαρήκοες | βαρήκοα |
| genitive | βαρήκοου | βαρήκοης | βαρήκοου | βαρήκοων | βαρήκοων | βαρήκοων |
| accusative | βαρήκοο | βαρήκοη | βαρήκοο | βαρήκοους | βαρήκοες | βαρήκοα |
| vocative | βαρήκοε | βαρήκοη | βαρήκοο | βαρήκοοι | βαρήκοες | βαρήκοα |
Related terms
- βαριακούω (variakoúo, “to be hard of hearing”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.