αυτόνομος

Greek

Adjective

αυτόνομος • (aftónomos) m (feminine αυτόνομη, neuter αυτόνομο)

  1. autonomous, self-governing
  2. standalone

Declension
declension of αυτόνομος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αυτόνομος αυτόνομη αυτόνομο αυτόνομοι αυτόνομες αυτόνομα
genitive αυτόνομου αυτόνομης αυτόνομου αυτόνομων αυτόνομων αυτόνομων
accusative αυτόνομο αυτόνομη αυτόνομο αυτόνομους αυτόνομες αυτόνομα
vocative αυτόνομε αυτόνομη αυτόνομο αυτόνομοι αυτόνομες αυτόνομα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αυτόνομος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αυτόνομος (o pio aftónomos), etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.