αυταπόδεικτος

Greek

Adjective

αυταπόδεικτος • (aftapódeiktos) m (feminine αυταπόδεικτη, neuter αυταπόδεικτο)

  1. self-evident

Declension
declension of αυταπόδεικτος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αυταπόδεικτος αυταπόδεικτη αυταπόδεικτο αυταπόδεικτοι αυταπόδεικτες αυταπόδεικτα
genitive αυταπόδεικτου αυταπόδεικτης αυταπόδεικτου αυταπόδεικτων αυταπόδεικτων αυταπόδεικτων
accusative αυταπόδεικτο αυταπόδεικτη αυταπόδεικτο αυταπόδεικτους αυταπόδεικτες αυταπόδεικτα
vocative αυταπόδεικτε αυταπόδεικτη αυταπόδεικτο αυταπόδεικτοι αυταπόδεικτες αυταπόδεικτα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αυταπόδεικτος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αυταπόδεικτος (o pio aftapódeiktos), etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.