ασήμαντος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀσήμαντος (asḗmantos).
Adjective
ασήμαντος • (asímantos) m (feminine ασήμαντη, neuter ασήμαντο)
- trivial, negligible, insignificant.
- Antonym: σημαντικός (simantikós)
Declension
declension of ασήμαντος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασήμαντος | ασήμαντη | ασήμαντο | ασήμαντοι | ασήμαντες | ασήμαντα |
| genitive | ασήμαντου | ασήμαντης | ασήμαντου | ασήμαντων | ασήμαντων | ασήμαντων |
| accusative | ασήμαντο | ασήμαντη | ασήμαντο | ασήμαντους | ασήμαντες | ασήμαντα |
| vocative | ασήμαντε | ασήμαντη | ασήμαντο | ασήμαντοι | ασήμαντες | ασήμαντα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ασήμαντος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ασήμαντος (o pio asímantos), etc.) | |||||
Related terms
- σημαίνω (simaíno)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.